Tętnica biodrowa wewnętrzna
Tętnica biodrowa wewnętrzna (łac. arteria iliaca interna) – w anatomii człowieka parzysta tętnica zaopatrująca ściany i narządy miednicy, narządy płciowe zewnętrzne, okolicę kroczową i tylno-przyśrodkowy fragment uda. Jest jedną z dwóch gałęzi, na jakie tętnica biodrowa wspólna dzieli się przed stawem krzyżowo-biodrowym, na wysokości dolnego brzegu V kręgu lędźwiowego. Ku tyłowi towarzyszy jej żyła biodrowa wewnętrzna. Jej długość wynosi około 4–5 cm, a średnica około 8–9 mm[1].
Gałęzie
edytujTętnica biodrowa wewnętrzna dzieli się na dwa pnie: przedni i tylny. Pień tylny kończy się w górnej części otworu kulszowego większego, odchodzą od niego wyłącznie gałęzie ścienne[2]:
Pień przedni oddaje zarówno gałęzie ścienne jak i szereg gałęzi trzewnych. Biegnie do przodu od mięśnia gruszkowatego i splotu krzyżowego, oddając gałęzie końcowe w dolnej części otworu kulszowego większego[2].
Gałęzie ścienne[3]:
Gałęzie trzewne[4]:
- tętnica pępkowa,
- tętnica pęcherzowa dolna,
- tętnica nasieniowodu (u mężczyzn; czasem odchodzi z jednej z powyższych gałęzi trzewnych),
- tętnica maciczna (u kobiet),
- tętnica pochwowa (u kobiet, może też odchodzić z tętnicy macicznej[5]),
- tętnica odbytnicza środkowa,
- tętnica sromowa wewnętrzna.
Przypisy
edytuj- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 296–297.
- ↑ a b Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 298–299.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 299.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 299–300.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 308.
Bibliografia
edytuj- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.
