Szpital św. Ducha w Lubece

Szpital św. Ducha w Lubece (niem. Heiligen-Geist-Hospital) – szpital z 1286 w lubeckiej dzielnicy Koberg, jedna z najstarszych placówek socjalnych na świecie. Znamienity przykład północniemieckiej gotyckiej architektury ceglanej. Obecnie (2008) w budynku szpitala mieści się dom opieki społecznej.

Szpital św. Ducha
Szpital św. Ducha
Kaplica z lektorium

Szpital św. Ducha jest jednym z głównych zabytków lubeckiego hanzeatyckiego Starego Miasta, które w 1987 zostało wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Historia

edytuj

Szpital św. Ducha powstał z inicjatywy bogatych kupców lubeckich, by udzielać opieki chorym i biednym. Do szpitala należy po dziś dzień wiele dóbr w okolicach Lubeki, niezbędnych w przeszłości do utrzymania tej instytucji.

Pensjonariusze szpitala przestrzegali reguł, podobnych do tych jakie obowiązywały w klasztorach. Otrzymywali strawę i napitek, a od XVII w. przysługiwała im ciepła kąpiel osiem razy w roku.

W czasie reformacji szpital został zamieniony w „świecki” dom opieki, który funkcjonuje do dnia dzisiejszego.

Na początku łóżka chorych stały w jednej wielkiej hali. W 1820 wybudowano drewniane pokoje o powierzchni 4 metrów kwadratowych, oddzielne dla mężczyzn i kobiet. Na drzwiach pokoi do tej pory zachowały się nazwiska ich lokatorów z przeszłości. Pomieszczenia te były wykorzystywane do 1970. Na terenie szpitala znajdowała się też mała księgarnia oraz apteka.

Szpital św. Ducha jest fundacją zarządzaną przez miasto Lubeka. W 2007 fundacja nabyła budynek średniowiecznego schroniska dla pielgrzymów Gertrudenherberge, aby objąć ten zabytek ochroną.

W okresie Świąt Bożego Narodzenia na terenie szpitala organizowany jest licznie odwiedzany targ świąteczny (niem. Weihnachstmarkt).

Wnętrza

edytuj

Wewnątrz szpitala znajduje się bogato zdobiona kaplica. Autorstwo ołtarza głównego Bóg Ojciec ze zmarłym Synem (niem. Gottvater mit dem toten Sohn) (1513-1520) przypisywane jest Benediktowi Dreyerowi. Na balustradzie lektorium znajdują się 23 tablice przedstawiające sceny z życia św. Elżbiety. Dzieło nieznanego artysty z pierwszej poł. XV w. ilustruje legendę św. Elżbiety według dominikanina Dietricha von Apolda.

Linki zewnętrzne

edytuj