Szlak kajakowy Puszcza Zielonka

Szlak kajakowy Puszcza Zielonka – szlak kajakowy wytyczony w Wielkopolsce, na terenie gminy Pobiedziska, w oparciu o rzeki: Główną i Strugę Wierzenicką.

Jeden z nielicznych uregulowanych odcinków na Głównej

Przenoska na szlaku

Jezioro Stęszewskie

Historia

Szlak otwarto 20 maja 2012. Został zbudowany kosztem 743.937,00 złotych (450.000,00 z funduszy unijnych). Pierwsze koncepcje i projekty budowy szlaku pojawiły się w pierwszej dekadzie XXI wieku. Następnie wykonano prace studialne i projektowe. Przeprowadzono roboty ziemne, stworzono umocnienia, zbudowano pola biwakowe, przenoski, kanały obiegowe, grodzie ziemne, tablice informacyjne i inne. Celem przedsięwzięcia była aktywizacja turystyczna otoczenia w oparciu o naturalne walory krajobrazowo-przyrodnicze południowej części Puszczy Zielonki. Beneficjentami szlaku są mieszkańcy aglomeracji poznańskiej, jako celu aktywnego wypoczynku weekendowego.

Przebieg

Szlak liczy 11,3 km długości i prowadzi przez południową część Puszczy Zielonki, charakteryzującą się zróżnicowaną rzeźbą i obecnością wielu zbiorników wodnych. Z uwagi na znikomy prąd szlak pokonać można w obie strony bez większej różnicy w uciążliwości. Od strony Pobiedzisk zaczyna się on na Jeziorze Biezdruchowskim (wypożyczalnie sprzętu kajakowego). Potem przez około kilometr prowadzi rzeką Główną (z prądem), by na południe od Nadrożna, skręcić w Strugę Wierzenicką (pod prąd). Następnie przechodzi przez pięć jezior: Jerzyńskie, Wronczyńskie Małe i Wielkie, Stęszewskie i Kołatkowskie (te dwa ostatnie często uważa się za jedno, Stęszewsko-Kołatkowskie). Zakończenie szlaku zlokalizowano w Tucznie, gdzie istnieje także możliwość wypożyczania sprzętu kajakowego.

Charakterystyka

Na trasie istnieje osiem łatwych, krótkich przenosek nad wąskimi przepustami i przez drogi lokalne. Przy przenoskach zbudowano przystanie do wodowania kajaków. Okresowo może występować niski stan wody, regulowany śluzami.

Otoczenie

Przy szlaku zlokalizowane są zabytki architektury: drewniana dzwonnica i gorzelnia pofolwarczna (XIX wiek) we Wronczynie, dwór Maksymiliana Jackowskiego tamże oraz dwór w Jerzynie. Nad jeziorem Biezdruchowskim oraz w Tucznie i Wronczynku funkcjonują zorganizowane plaże nad jeziorami. Na prawie całej długości szlaku utrzymał się pas roślinności szuwarowej. Występują rośliny chronione, a także rzadkie płazy i ptaki.

Bibliografia

• Wodnym szlakiem (pdf) - folder na temat szlaku, UMiG Pobiedziska, 2012 (dostęp 10.08.2012)
• Gmina Pobiedziska. bip.pobiedziska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. - dostęp 1.6.2012
• Związek Międzygminny Puszcza Zielonka. puszcza-zielonka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-05)]. - dostęp 1.6.2012
• specyfikacja budowy, mapy - dostęp 1.6.2012

Linki zewnętrzne

• film ze spływu - dostęp 27.6.2012