Szczepan Walkowski

polski duchowny katolicki i pilot wojskowy

Szczepan Walkowski (ur. 20 listopada 1912 w Wieruszowie, zm. 8 czerwca 1969 w Ezpeleta w Argentynie) – ksiądz kapelan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, uczestnik II wojny światowej, kawaler Orderu Odrodzenia Polski.

Szczepan Walkowski
Ilustracja
ks. kapelan Szczepan Walkowski
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1912
Wieruszów

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1969
Ezpeleta koło Buenos Aires

Przebieg służby
Lata służby

1939–1948

Siły zbrojne

Wojsko Polskie we Francji
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

RAF

Jednostki

dywizjon 304

Stanowiska

kapelan eskadry
kapelan PKPiR w Anglii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Lotniczy (trzykrotnie)
rondo imienia ks. Walkowskiego w Wieruszowie

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Stanisława i Eleonory z d. Wolna[1]. Absolwent gimnazjum w Kępnie i Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studiował też teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim[2]. 25 czerwca 1939 otrzymał święcenia kapłańskie[3]. Wikariusz w parafii Lututów. Po ataku niemieckim we wrześniu 1939 przedostał się przez Rumunię i Jugosławię do Włoch. Od grudnia 1939 żołnierz Wojska Polskiego we Francji, gdzie ukończył Szkołę Podchorążych. Po upadku Francji przedostał się 19 czerwca 1940 do Wlk. Brytanii. W sierpniu 1940 biskup polowy Wojska Polskiego Józef Gawlina mianował go kapelanem lotnictwa polskiego w Anglii. Miał numer służbowy RAF P-1508[4].

Po ukończeniu kursu pilotażu został przydzielony do dywizjonu 304, w którym odbywał loty patrolowe m.in. nad Zatoką Biskajską. Pierwszą placówką duszpasterską księdza pilota Szczepana Walkowskiego była placówka kapłańska pod Hereford w 1940. We wrześniu 1940 został przyjęty do Centrum Wyszkolenia Naziemnego Lotnictwa w bazie Blackpol, 7 marca 1941 został mianowany kapelanem rejonu Bramcot. Po zakończeniu działań wojennych został kapelanem lotnictwa Polskiego Korpusu Przysposobienia w Anglii. Służbę wojskową zakończył w 1948. 12 lutego 1949 wyjechał do Argentyny gdzie założył Stowarzyszanie Lotników Polskich oraz rozpoczął budowę kościoła, działał w organizacjach polonijnych, był redaktorem „Głosu Polskiego”. W 1966 rozpoczął budowę Ośrodka Duszpasterskiego w Ezpeleta. Zginął potrącony przez ciężarówkę.

Za zasługi dla Polonii argentyńskiej odznaczony został Orderem Odrodzenia Polski.

Upamiętnienie

edytuj

W 2005 podczas Święta Lotnika, Dowódca Sił Powietrznych gen. Stanisław Targosz dokonał otwarcia wystawy poświęconej ks. Walkowskiemu w siedzibie Dowództwa Sił Powietrznych w Warszawie[5].

W 2018 odbyła się podobna wystawa w Wieruszowie, a w 2019 w Lututowie, obie były poświęcone ks. Walkowskiemu[6].

Jego imieniem w 2018 nazwano rondo w rodzinnym Wieruszowie[7].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Władysław Ryszard Szeląg: Lotnik i społecznik rodem z Wieruszowa. www.opiekun.kalisz.pl, 26.06.19. [dostęp 2020-03-07]. (pol.).
  2. Ecclesia Catholica. Diecezja Częstochowska: Diecezja Częstochowska. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Częstochoviensis, 1938. [dostęp 2020-03-07]. (pol.).
  3. nakł. Jana Nepomucena Romana: Diecezja Częstochowska. Pielgrzym, pismo religijne dla ludu, 1939. [dostęp 2020-03-07]. (pol.).
  4. Krzystek 2012 ↓, s. 300.
  5. Ministerstwo Obrony Narodowej: Archiwum MON. 2005-11-21. [dostęp 2020-03-07]. (pol.).
  6. redakcja lodzkie.pl: W Lututowie uczczono pamięć księdza majora pilota Szczepana Walkowskiego. 30.06.2019. [dostęp 2020-03-07]. (pol.).
  7. A. Śpigiel: Uchwała Rady Miejskiej w Wieruszowie. Dz.U. z 2018 woj. łódzkiego poz. 4708, 2018-09-20. [dostęp 2020-03-07]. (pol.).
  8. Lista Krzystka ↓.

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
  • Szczepan Walkowski. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2020-05-01].