Szarańcza pustynna

Szarańcza pustynna
	Schistocerca gregaria
	(Forskål(inne języki), 1775)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	prostoskrzydłe
Podrząd	Caelifera
Rodzina	szarańczowate
Podrodzina	Cyrtacanthacridinae(inne języki)
Rodzaj	Schistocerca(inne języki)
Gatunek	szarańcza pustynna
Synonimy
	Gryllus gregarius Forskål, 1775;
	Gryllus gregarius Forskål, 1775;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), zdolny do wytwarzania fazy stadnej, groźny szkodnik upraw, szczególnie we wschodniej Afryce i Indiach^[1]. Jest polifagiem. Został opisany naukowo z Egiptu^[2]. Od szarańczy wędrownej różni się obecnością wyrostka na przedtułowiu^[1].

Charakterystyka

Wielkość

Osiąga długość 6 cm i wagę około 2 g.

Ubarwienie

Zmienne, lecz zazwyczaj brązowe z żółtymi plamami.

Pokarm

Dziennie jest w stanie zjeść pokarm o wadze równej masie ciała (2g), pożywieniem mogą być wszystkie rośliny znajdujące się w okresie wegetacyjnym włączając w to zboża i inne rośliny uprawne. Ze względu na rozmiary gromad w jakich żyją, szkody przez nie dokonywane są ogromne^[3].

Występowanie

Występuje od zachodniej Afryki do Indii, na stepach, sawannach, polach i terenach uprawnych^[1]. Naturalnymi granicami ich występowania są wysokie łańcuchy górskie, gdzie temperatura jest dla nich zbyt niska.

Tryb życia

Prowadzi samotny tryb życia do rozpoczęcia pory deszczowej, kiedy to organizuje się w duże grupy, zmienia formę z osiadłej na wędrowną (objawia się to zmianą ubarwienia) i rozmnaża się. Cykl życiowy składa się z trzech etapów: jaja, larwy i oskrzydlonej formy dorosłej^[4]. Dojrzewanie młodych osobników może trwać dwa do czterech tygodni, kiedy dostępność pożywienia i pogoda są odpowiednie, ale może też zająć aż sześć miesięcy jeśli warunki są niesprzyjające^{[potrzebny przypis]}. Szarańcza pustynna potrafi bardzo szybko migrować w gromadach liczących do 50 miliardów osobników, dziennie jest w stanie przemieścić się na odległość do 200 kilometrów.

Zachowanie

U szarańczy pustynnej endosymbionty uczestniczą w produkcji różnorodnych związków chemicznych. Mikroflora jelita produkuje związki fenolowe wpływające na społeczne zachowania owadów. Niektóre produkty metabolizmu symbiotycznych bakterii są niezbędne do produkcji feromonów ważnych podczas grupowania się szarańczy pustynnej^[5].

Rozmnażanie

Samice składają jaja zgrupowane w pakietach w wilgotnej, piaszczystej glebie^[3].

Hodowla i wykorzystanie jako zwierzęta karmowe

Szarańcza pustynna podobnie jak inne owady prostoskrzydłe jest wykorzystywana jako zwierzę karmowe przez hodowców gadów.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Henryk Sandner: Owady. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1990. ISBN 83-01-08369-7.
↑ Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online: species Schistocerca gregaria (Forskål, 1775). [dostęp 2010-10-05]. (ang.).
↑ ^a ^b P. M. Symmons, K. Cressman. Desert Locust Guidelines: Biology and behaviour. „FAO Desert Locust Guidelines”. 1, 2001. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa. (ang.).
↑ Desert locust: Life cycle. Humanity Development Library. [dostęp 2015-06-01]. (ang.).
↑ DillonD. R. DillonD., CharnleyCh. K. CharnleyCh., Mutualism between the desert locust Schistocerca gregaria and its gut microbiota., „Res. Microbiol.”, 153, 2002, s. 503-509 .

[Sandner-1] Henryk Sandner: Owady. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1990. ISBN 83-01-08369-7.

[Eades-2] Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online: species Schistocerca gregaria (Forskål, 1775). [dostęp 2010-10-05]. (ang.).

[Symmons-3] P. M. Symmons, K. Cressman. Desert Locust Guidelines: Biology and behaviour. „FAO Desert Locust Guidelines”. 1, 2001. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa. (ang.).

[4] Desert locust: Life cycle. Humanity Development Library. [dostęp 2015-06-01]. (ang.).

[5] DillonD. R. DillonD., CharnleyCh. K. CharnleyCh., Mutualism between the desert locust Schistocerca gregaria and its gut microbiota., „Res. Microbiol.”, 153, 2002, s. 503-509 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]