System partii dominującej
System partii dominującej – system partyjny, w którym wprawdzie w kraju funkcjonuje wiele różnych partii, ale tylko jedna z nich jest w stanie wygrać wybory i samodzielnie sprawować władzę.
Przykłady krajów, w których funkcjonuje system partii dominującej:
| Kraj | Partia polityczna | U władzy | Lider |
|---|---|---|---|
 Angola |
Ludowy Ruch Wyzwolenia Angoli – Partia Pracy | od 1975 | João Lourenço (Prezydent od 2017, lider partii od 2018) |
 Azerbejdżan |
Partia Nowego Azerbejdżanu | od 1993 | İlham Əliyev (Prezydent i lider partii od 2003) |
 Kambodża |
Kambodżańska Partia Ludowa | od 1981 | Hun Sen (Premier od 1985, lider partii od 2015) |
 Kazachstan |
Amanat | od 1999 | Jerłan Koszanow (Lider partii od 2022) |
 Kongo |
Kongijska Partia Pracy | 1963–1992 od 1997 |
Denis Sassou-Nguesso (Prezydent 1979–92, od 1997 i lider partii od 1979) |
 Mozambik |
Front Wyzwolenia Mozambiku | od 1975 | Filipe Nyusi (Prezydent i lider partii od 2015) |
 Południowa Afryka |
Afrykański Kongres Narodowy | od 1994 | Cyril Ramaphosa (Prezydent od 2018, lider partii od 2017) |
 Rosja |
Jedna Rosja | od 2003 | Dmitrij Miedwiediew (Lider partii od 2012, Prezydent 2008–12, Premier 2012–20) |
 Singapur |
Partia Akcji Ludowej | od 1959 | Lee Hsien Loong (Premier i lider partii od 2004) |
 Syria |
Partia Baas | od 1963 | Baszszar al-Asad (Prezydent i lider partii od 2000) |
 Tadżykistan |
Ludowo-Demokratyczna Partia Tadżykistanu | od 1999 | Emomali Rahmon (Prezydent i lider partii od 1994) |
Bibliografia
edytuj- Sokół Wojciech, Żmigrodzki Marek (red.), Współczesne partie i systemy partyjne. Zagadnienia teorii i praktyki politycznej, Lublin 2005