System oznaczania i nazewnictwa planetoid
System oznaczania i nazewnictwa planetoid – oficjalny system nadawania oznaczeń i nazw własnych planetoidom i innym niewielkim ciałom niebieskim naszego Układu Słonecznego zatwierdzony i używany przez Międzynarodową Unię Astronomiczną.
System współczesny
edytujOznaczenia nieoficjalne
edytujPrzed oficjalnym nadaniem oznaczenia tymczasowego przez Minor Planet Center (zobacz poniżej), niektóre odkryte obiekty otrzymują oznaczenia nieoficjalne nadane im przez obserwatoria, w których zostały zauważone[1]. Współcześnie, dzięki dużej prędkości komunikacji oficjalne oznaczenia tymczasowe mogą być nadawane bardzo szybko i oznaczenia nieoficjalne nie są często używane[1]. Istnieje bardzo wiele tego rodzaju schematów[1].
Oznaczenia tymczasowe
edytujPo odkryciu obiektu, który zostaje uznany za nowy i wcześniej nieznany, otrzymuje on oficjalne oznaczenie od Minor Planet Center[2]. Aby obiekt został uznany za oficjalny, musi być zaobserwowany przynajmniej dwukrotnie[3].
Standardowe oznaczenie tymczasowe składa się z czterech części, z których wszystkie odnoszą się do daty odkrycia obiektu: czterocyfrowego numeru oznaczającego rok odkrycia, litery oznaczającej miesiąc i okres miesiąca odkrycia (połowa miesiąca), litery oznaczającej numer odkrycia i opcjonalnego oznaczenia liczbowego wskazującego na numer odkrycia w danym okresie (ile razy została użyta litera pół-miesiąca)[3]. Przy oznaczaniu pół-miesiąca litera „I” jest pomijana, litera „Z” nie jest używana[3].
Pierwsza litera | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
A | B | C | D | E | F | G | H | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | |
1-15 sty | 16-31 sty | 1-15 lut | 16-29 lut | 1-15 mar | 16-31 mar | 1-15 kwi | 16-30 kwi | 1-15 maj | 16-31 maj | 1-15 cze | 16-30 cze | 1-15 lip | 16-31 lip | 1-15 sie | 16-31 sie | 1-15 wrz | 16-30 wrz | 1-15 paź | 16-31 paź | 1-15 lis | 16-30 lis | 1-15 gru | 16-31 gru |
Druga litera oznacza numer odkrycia w danym pół-miesiącu, litera „I” jest pomijana[3].
Druga litera | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
A | B | C | D | E | F | G | H | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
Opcjonalne oznaczenie liczbowe dla odkryć od dwudziestego szóstego[3].
Liczba | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
brak | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | ... | n |
0 | 25 | 50 | 75 | 100 | 125 | 150 | 175 | 200 | 225 | 250 | 275 | 300 | 25 * n |
Pierwsze 25 odkryć w danym pół-miesiącu otrzymuje oznaczenia od A do Z (np. 2016 AA do 2016 AZ)[3]. Jeżeli w danym okresie zostanie odkrytych więcej niż 25 obiektów, to druga litera jest użyta ponownie, a na końcu oznaczenia dodaje się liczbę „1” (2016 AA1 do 2016 AZ1) – po każdych następnych 25 odkryciach, liczba w oznaczeniu jest zwiększana o jeden[3]. Kolejność odkryć w danym pół-miesiącu oznaczana jest więc kolejno:: 1995 SA, 1995 SB, ..., 1995 SY, 1995 SZ, 1995 SA1, ..., 1995 SZ1, 1995 SA2, ..., 1995 SZ9, 1995 SA10, itd[3].
System został także zaadaptowany do odkryć sprzed 1925 roku – w takich oznaczeniach pierwsza cyfra roku zamieniona jest na literę „A” - na przykład A904 OA oznacza pierwszy obiekt odkryty w drugiej połowie lipca 1904[3].
W latach 1960–77 przeprowadzono cztery przeglądy nieba, których oznaczenia składają się z liczby (kolejność odkrycia obiektu w ramach danego przeglądu), spacji i oznaczenia przeglądu (Palomar-Leiden P-L, First Trojan Survey - T-1, Second Trojan Survey T-2, Third Trojan Survey - T-3), przykładowe oznaczenia obiektów odkrytych w tych przeglądach to: 2040 P-L, 3138 T-1, 1010 T-2 and 4101 T-3[3].
Numery planetoid
edytujProces nadawania nazwy własnej dla planetoid z oznaczeniem tymczasowym jest bardzo długi i może trwać nawet wiele dekad[2]. Po nadaniu planetoidzie nazwy tymczasowej i jej długoletniej obserwacji pozwalającej przewidzieć jej przyszłą orbitę (zazwyczaj oznacza to, że dana planetoida znalazła się w opozycji do Ziemi przynajmniej cztery razy) otrzymuje ona numer kolejny przyznany przez Minor Planet Center (MPC) – numer pisany jest w nawiasach, na przykład (433), (4179) czy (50000)[2].
Nazwy planetoid
edytujPo nadaniu obiektowi numeru kolejnego, odkrywca ciała niebieskiego jest proszony przez MPC o nadanie mu nazwy[2]. Odkrywca ma dziesięć lat na wybranie nazwy dla obiektu, podanie wraz z uzasadnieniem jest przekazywane do IAU, nazwa musi spełniać kilka warunków i jest zatwierdzana przez grupę Working Group for Small Body Nomenclature działającą w ramach IAU[2]. Proponowane nazwy powinny[2]:
- mieć mniej niż szesnaście liter
- być najlepiej jednym słowem
- być możliwe do wymówienia (w niektórych językach)
- nie być obraźliwe
- nie być zbyt podobne do już istniejących nazw planetoid i księżyców naturalnych
- dla nazw nawiązujących do polityków lub wojskowych lub wydarzeń politycznych czy historycznych, powinno upłynąć przynajmniej sto lat od śmierci takiej osoby lub od czasu takiego wydarzenia
Dodatkowo:
- sugeruje się, aby nie nadawać imion zwierząt domowych
- niedozwolone są imiona nawiązujące do znaków firmowych czy nazw komercyjnych
Dla niektórych planetoid należących do wybranych typów, obowiązują dodatkowe zasady:
- planetoidy trojańskie powinny otrzymać nazwy związane z bohaterami wojen trojańskich (greccy bohaterowie w punkcie L4 i trojańscy w L5)
- planetoidy trans-neptunowe (zbliżające się do Jowisza, ale niebędące z nim w statycznym rezonansie) są nazywane imionami centaurów
- obiekty zbliżające się lub przekraczające orbitę Neptuna i pozostające w rezonansie innym niż 1:1 otrzymują nazwy mitologiczne związane z mitologicznymi zaświatami
- obiekty poza orbitą Neptuna ze stosunkowo stabilnymi orbitami (klasyczne obiekty Pasa Kuipera) otrzymują nazwy związane z mitologią stworzenia świata
- obiekty bliskie Ziemi zazwyczaj otrzymują nazwy mitologiczne
Nazwy stają się oficjalne po ich publikacji przez MPC w Minor Planet Circulars[2]. Wbrew niektórym doniesieniom prasowym, nie można oficjalnie „kupić” nazwy dla nowego obiektu – nazywane są one wyłącznie przez ich odkrywców[2].
Obiekty międzygwiezdne
edytujMiędzynarodowa Unia Astronomiczna ustaliła, że małe ciała niebieskie odbywające loty międzygwiezdne, w tym planetoidy, będą oznaczane w sposób podobny do komet: numerem i następującą po nim literą „I”. Litera I pochodzi od ang. interstellar, „międzygwiezdny”. Pierwsze znane ciało spoza Układu Słonecznego, które zaobserwowano podczas przelotu w pobliżu Słońca, to planetoida 1I/ʻOumuamua[4].
Oznaczenia historyczne
edytujW pierwszej połowie XIX wieku planetoidy otrzymywały nazwy nadawane im przez ich odkrywców[3]. Numeracja planetoid, oznaczająca przynajmniej teoretycznie kolejność ich odkrycia, została wprowadzona na początku lat 50. XIX wieku[3]. Początkowo numeracja była prowadzona przez redaktorów pisma „Astronomische Nachrichten” w kolejności zgłaszania kolejnych odkryć[3]. W 1892 wprowadzono system, w którym numeracja obiektów była prowadzona przez redaktorów „Berliner Astronomisches Jahrbuch” dla obiektów z dobrze wyliczonymi parametrami orbitalnymi[3]. System początkowo składał się jedynie z roku odkrycia i pojedynczej litery oznaczającej kolejność (litera „I” była pominięta)[3].
Po wyczerpaniu dostępnych 25 liter, wprowadzono oznaczenia dwuliterowe (n. 1893 AA, 1893 AB itd.) pomijające literę „I”[3]. Sekwencje literowe nie startowały od AA każdego nowego roku, ale były kontynuowane od ich poprzedniego oznaczenia, np. po 1894 AQ następna planetoida otrzymała oznaczenie 1895 AP[3]. Po dotarciu do liter ZZ i wyczerpaniu dwuliterowych oznaczeń, zdecydowano się na coroczne resetowanie oznaczeń, co nastąpiło w 1916 z planetoidą 1916 AA[3].
Dla planetoid odkrytych wcześniej, ale potwierdzonych dopiero w następnych latach wprowadzono system, w którym były one identyfikowane przez małą literę alfabetu po roku ich odkrycia, np. 1913 a (komety używały podobnego systemu, ale bez spacji pomiędzy rokiem i literą)[3]. W 1914 w tym celu wprowadzono dodatkowo oznaczenie składające się z roku i greckiej litery[3].
W czasie I wojny światowej pracujący na Krymie astronomowie byli pozbawieni możliwości nadawania oficjalnych nazw ich odkryciom i wprowadzili dwa własne, tymczasowe systemy mające postać: rok + grecka litera sigma + litera (litery) oraz grecka litera sigma + liczba (litera sigma była zapisywana jako SIGMA)[3].
Istniały następujące historyczne formy oznaczania planetoid[3]:
- rok + pojedyncza litera (1892 A)
- rok + dwie litery (1914 VV)
- rok + mała litera (1916 a)
- rok + grecka litera (1914 gamma)
- rok + SIGMA + litera/litery (1915 SIGMA r, 1916 SIGMA ci - SIGMA była zapisywana także jako SIG)
- SIGMA + numer (SIGMA 27)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Temporary Minor Planet Designations. minorplanetcenter.net. [dostęp 2016-01-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Minor Planets. iau.org. [dostęp 2016-01-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v New- And Old-Style Minor Planet Designations. minorplanetcenter.net. [dostęp 2016-01-19]. (ang.).
- ↑ MPEC 2017-V17 : NEW DESIGNATION SCHEME FOR INTERSTELLAR OBJECTS. [w:] Minor Planet Center Electronic Circular [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2017-11-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Minor Planet Names: Alphabetical List. minorplanetcenter.net. [dostęp 2016-01-19]. (ang.).