Synagoga w Kórniku
Synagoga w Kórniku – drewniana bożnica zbudowana w 1767 roku. Podczas II wojny światowej hitlerowcy zburzyli synagogę, nie pozostawiając nic z dotychczasowej konstrukcji.
 Zdjęcie archiwalne przed 1906 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Budulec |
drewniana |
| Data budowy | |
| Data zburzenia | |
| Tradycja |
ortodoksyjna |
Położenie na mapie Kórnika  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego  | |
Położenie na mapie gminy Kórnik  | |
 52°14′49,64″N 17°05′24,15″E/52,247122 17,090042
| |
Architektura
edytujBudynek wzniesiono na planie prostokąta (ściany dłuższe na osi wschód-zachód). Wejście główne znajdowało się od zachodu, pod portykiem z tympanonem i ze zdwojonymi kolumnami. Bóźnica pokryta była łamanym dachem czterospadowym z lukarnami, zbliżonym do mansardowego[1].
Wewnątrz, wzdłuż ścian zachodniej i południowej znajdowały się empory. Pod emporą zachodnią umieszczono tzw. bóźniczkę cechową (osobną salkę modlitewną) oraz sień dla kobiet z osobnym wejściem z narożnika południowo-zachodniego. Sala główna kryta była ośmioboczną pseudokopułą wchodzącą w poddasze, pokrytą dekoracją malarską. Jej czasza była spłaszczona i obniżona w środku, osadzona na fasetach i podciągach. Ściany sali modlitwy miały konstrukcję zdwojoną[1].
Zobacz też
edytuj- Ucho Igielne w Kórniku – przejście do synagogi
Przypisy
edytuj- ↑ a b Aleksander Jankowski, Kościoły drewniane o zdwojonej konstrukcji ścian w Wielkopolsce, Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 2009, s. 341, ISBN 978-83-7096-678-2