Suzuki Vitara
Suzuki Vitara – samochód osobowy typu SUV produkowany pod japońską marką Suzuki w latach 1988–1997 oraz ponownie od 2015 roku. Auto zostało zastąpione dwiema generacjami modelu Grand Vitara, które były autem sportowo-użytkowym, a w 2014 roku powrócono do nazwy Vitara podczas prezentacji nowego miejskiego crossovera na targach motoryzacyjnych Paris Motor Show, który zastąpił ponadto także wysłużony model SX4.
Pierwsza generacja
edytuj Suzuki Vitara JX | |
Inne nazwy |
Asüna Sunrunner |
---|---|
Producent | |
Zaprezentowany |
1988 |
Okres produkcji |
1988 – 1997 |
Miejsce produkcji | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
3 i 5-drzwiowy SUV |
Silniki |
Benzynowe: |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Suzuki Vitara I produkowany był w latach 1988–1997 w wersji 3- i 5-drzwiowej oraz 2-drzwiowej ze składanym dachem. Zwarte nadwozie zrywało z tradycyjną kanciastą sylwetką. Jego forma przypominała zwykły samochód osobowy o gładkich i płynnych powierzchniach i właściwych proporcjach. Tylko krótkie zwisy i duże koła świadczyły o przeznaczeniu pojazdu. Pojazd miał klasyczną konstrukcje ramową i dostępny był od początku produkcji w dwóch wersjach nadwoziowych, jako trzydrzwiowe kombi lub kabriolet z miękkim dachem.
Do napędu stosowano czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności skokowej 1,6 dm3. Najpopularniejszy w vitarze pozostał jednak motor 1.6, który z czasem z ośmiozaworowej, gaźnikowej jednostki (gaźnik potrafił sprawiać problemy przez częste zabrudzanie się olejem, należy go czyścić co 10 tys. km, nie lubi, kiedy się przy nim majsterkuje) przekształcony został w nowoczesny, szesnastozaworowy silnik z wielopunktowym wtryskiem paliwa, pasek rozrządu należy wymieniać co 90 tys. Dysponuje on mocą 97 KM i pozwala rozpędzić auto do 150 km/h, zaś setkę osiągnąć po niespełna 15 sekundach od startu. Średnie zużycie paliwa waha się w granicach 8–8,5 l/100 km. W układzie napędowym, obok skrzyni biegów znajdował się reduktor i skrzynia rozdzielcza. Napęd kół tylnych jest stały, a przednich dołączalny. Vitara szybko zyskała uznanie na światowym rynku i wkrótce uruchomiono jej produkcję w Hiszpanii oraz w Kanadzie. W Japonii model ten występował pod nazwą Escudo, a w USA i Kanadzie jako Tracker lub Sidekick.
W 1991 roku wdrożono do produkcji wydłużoną wersję nadwoziową, mającą układ pięciodrzwiowy. Model Vitara S.W. napędzany był mocniejszą odmianą silnika o pojemności 1,6 dm3, wyposażoną w głowice o 16 zaworach. Ten mocniejszy silnik od 1993 roku dostępny był także w „krótkich” wersjach nadwoziowych. W 1994 roku auto przeszło facelifting.
Od 1995 roku w modelach S.W. rozszerzono gamę silników, a równocześnie zmieniono nieco wygląd przedniej części nadwozia (facelifting). Nowymi jednostkami napędowymi były benzynowy silnik w układzie V6 o pojemności 2,0 dm3 oraz czterocylindrowy turbodoładowany silnik Diesla, również o pojemności 2,0 dm3. Zaczęto także stosować automatyczne skrzynie biegów. Równocześnie zmieniono przednią ścianę nadwozia i dodano szerokie listwy boczne. W modelach produkowanych do 1998 roku okresy pomiędzy przeglądami technicznymi wynoszą 10 tys. kilometrów. Auta młodsze odwiedzają serwis rzadziej – co 15 tys. kilometrów. W regularnie serwisowanych egzemplarzach brakuje charakterystycznych, powtarzających się usterek. Wyjątkową trwałością wykazują się silniki – pokonanie kilkuset tysięcy kilometrów nie stanowi dla nich żadnego problemu.
Na niektórych rynkach dostępne były krótkie wersje Vitary wyposażone we francuskie (PSA) silniki Diesla o pojemności skokowej 1,9 dm3.
Druga generacja
edytuj Suzuki Vitara II przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Paris Motor Show 2014 |
Okres produkcji |
od 2015 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy crossover |
Silniki |
Benzynowe: |
Skrzynia biegów |
5 i 6-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4170 mm |
Szerokość |
1775 mm |
Wysokość |
1610 mm |
Rozstaw osi |
2500 mm |
Masa własna |
1075 - 1295 kg |
Zbiornik paliwa |
47 |
Liczba miejsc |
5 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik |
375 - 1120 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Citroen C4 Cactus |
Suzuki Vitara II został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w październiku 2014 roku. Auto w przeciwieństwie do pierwszej generacji modelu Vitara i poprzedników jest crossoverem segmentu B zbudowanym na płycie podłogowej crossovera Suzuki SX4 S-Cross, z którym dzieli część rozwiązań technicznych, silniki i rozwiązanie napędu na obie osie. Produkcja rozpoczęła się na początku 2015 roku, a do salonów model ten trafił wiosną. Model w gamie zastąpił wysłużone modele SX4 i Grand Vitara.
Samochód bazuje na modelu koncepcyjnym o nazwie iV-4, który został zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 2013 roku. Pojazd otrzymał samonośne nadwozie oraz napęd wszystkich kół realizowany systemem AllGrip (z elektromagnetycznym sprzęgłem wielopłytkowym). W tego typu napędzie na drogach o dobrej przyczepności napędzane są koła jednej osi, druga oś jest dołączona automatycznie po wykryciu poślizgu[1], choć system AllGrip przewiduje też możliwość włączenia napędu na obie osie.
We wnętrzu pojazdu pojawiły się wymienne panele dostępne w czterech kolorach nadwozia[2], a łącznie możliwych jest aż 15 kombinacji kolorystycznych, w tym kilka dwukolorowych.
W 2016 roku sprzedano w Polsce 2943 egzemplarzy Suzuki Vitary, dzięki czemu zajęła 41 lokatę wśród najchętniej wybieranych samochodów w kraju[3].
Restylizacje
edytujW 2018 roku przeprowadzono delikatny lifting. Zmianie uległy tylne światła, a przede wszystkim silniki. Wolnossące 1.6 zastąpił turbodoładowany silnik 1.0 rozwijający moc 111 km i maksymalny moment obrotowy 170 Nm, a nie 156 jak dotychczas było. Diesel 1.6 DDIS został wycofany z produkcji. Wersję z silnikiem 1.0 BoosterJet można połączyć z 5-biegową skrzynią manualną lub z 6-biegową automatyczną skrzynią biegów, a także z napędem na cztery koła, natomiast mocniejszy wariant 1.4 możemy mieć z 6-biegową skrzynią manualną i z 6-biegową automatyczną skrzynią biegów i napędem na obie osie.
W 2024 roku samochód przeszedł kolejny lifting. Zmieniono kształt zderzaka z przodu i grilla. Zyskał prostszy i łagodniejszy wizualnie design[4]. We wnętrzu dodano również nowe multimedia.
Vitara Mild Hybrid
edytujW 2020 roku Suzuki do gamy Vitary wprowadził 48-woltowy układ miękkiej hybrydy. Zelektryfikowany napęd to autorska konstrukcja Suzuki, która ma łączyć dynamiczne osiągi z umiarkowanym spalaniem. Pierwsze skrzypce w takim zespole gra silnik spalinowy 1.4 BoosterJet o mocy 129 KM, współpracujący z napędzanym paskiem urządzeniem ISG o mocy 10 kW łączące w sobie funkcję rozrusznika i generatora. Dzięki niemu podczas wytracania prędkości silnik nie zużywa paliwa, a odzyskana energia ładuje chłodzony powietrzem akumulator litowo-jonowy (8 Ah). ISG pełni też funkcję silnika elektrycznego, wówczas wykorzystuje zebrany prąd i wspomaga jednostkę benzynową zatykając turbodziurę dodatkowym zastrzykiem 50 Nm momentu obrotowego. Hybrydowy SUV Suzuki ma przyspieszać do "setki" w 9,5 s i maksymalnie rozpędzić się do 195 km/h[5].
Wersje wyposażeniowe
edytuj- Comfort Plus
- Premium
- Elegance
- Elegance Sun
- XLED
- XLED SUN
Opcjonalnie samochód wyposażyć można m.in. w aktywny tempomat z systemem automatycznego hamowania awaryjnego RBS, system multimedialny z ekranem dotykowym oraz dwuczęściowy panoramiczny dach[6], znany już z modelu S-Cross.
Przypisy
edytuj- ↑ Nowe Suzuki Vitara - pierwsze zdjęcie. chceauto.pl, 2014-08-27. [dostęp 2014-10-07].
- ↑ Marcin Lewandowski: Salon Paryż 2014 - Suzuki Vitara - Wymiarowy downsizing. moto.pl, 2014-10-06. [dostęp 2014-10-07].
- ↑ Wybór Kierowców , 50 najpopularniejszych aut w Polsce 2016 [online], 18 lutego 2017 [dostęp 2020-07-22] (pol.).
- ↑ Maciej Struk , Suzuki Vitara: kolejny lifting zamiast nowego modelu [online], Motopedia, 3 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-04] (pol.).
- ↑ Suzuki Vitara Hybrid już w Polsce. Nowy SUV zaskakuje nie tylko ceną i napędem [online], auto.dziennik.pl, 23 marca 2020 [dostęp 2020-08-07] (pol.).
- ↑ msob: Nowe Suzuki Vitara - informacje i zdjęcia. magazynauto.pl, 2014-10-06. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-14)].