Susłouch

rodzaj gryzoni

Susłouch[2] (Otospermophilus) – rodzaj ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).

Susłouch
Otospermophilus
Brandt, 1844[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – susłouch plamkowany (O. beecheyi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

wiewiórkowate

Podrodzina

afrowiórki

Plemię

świstaki

Rodzaj

susłouch

Typ nomenklatoryczny

Sciurus grammurus Say, 1823 (= Sciurus variegatus Erxleben, 1777)

Gatunki

5 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w zachodniej części Stanów Zjednoczonych i Meksyku[3][4][5].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 231,2–540 mm, długość ogona 171–263 mm; masa ciała samic 350–796 g, samców 470–875 g[4][6].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1844 roku niemiecki przyrodnik Johann Friedrich von Brandt na łamach Bulletin de la Classe physico-mathématique de l’Académie impériale des sciences de Saint-Pétersbourg[1]. Brandt na gatunek typowy wyznaczył susłoucha skalnego (O. variegatus).

Etymologia

edytuj

Otospermophilus: gr. ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’; rodzaj Spermophilus F. Cuvier, 1825 (suseł)[7].

Podział systematyczny

edytuj

Gatunki należące do tego taksonu zostały wyodrębnione z rodzaju Spermophilus na podstawie badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b[8][9]. Rodzaj obejmuje trzy występujące współcześnie gatunki[10][6][3][2]:

Opisano również dwa gatunki wymarłe z pliocenu Stanów Zjednoczonych:

Przypisy

edytuj
  1. a b J.F. von Brandt. Observations sur les différentes espèces de Sousliks de Russie, suivies de remarques sur l’arrangement et la distribution geographique du genre Spermophilus, ainsi que sur la classification de la famille des Ecureuils (Sciurina) en général. „Bulletin de la Classe physico-mathématique de l’Académie impériale des sciences de Saint-Pétersbourg”. 2, s. 379, 1844. (fr. • łac.). 
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 209. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 616. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 806–807. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Otospermophilus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-23].
  6. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 395. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 489, 1904. (ang.). 
  8. .D. Herron, T.A. Castoe & Ch.L. Parkinson. Sciurid phylogeny and the paraphyly of Holarctic ground squirrels (Spermophilus). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 31, s. 1015-1030, 2004. DOI: 10.1016/j.ympev.2003.09.015. (ang.). 
  9. K.M. Helgen, F.R. Cole, L. Helgen & D.E. Wilson. Generic revision in the Holarctic ground squirrel genus Spermophilus. „Journal of Mammalogy”. 90 (2), s. 270–305, 2009. (ang.). 
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-21]. (ang.).
  11. J.W. Gidley. Preliminary report on fossil vertebrates of the San Pedro Valley, Arizona, with descriptions of new species of Rodentia and Lagomorpha. „United States Geological Survey Professional Paper”. 131E, s. 122, 1922. (ang.). 
  12. C.W. Hibbard. New mammals from the Rexroad Fauna, Upper Pliocene of Kansas. „The American midland naturalist”. 26 (2), s. 348, 1941. DOI: 10.2307/2420965. (ang.).