Surahammar
Surahammar – miejscowość (tätort) w środkowej Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Västmanland. Siedziba władz (centralort) gminy Surahammar.
 Surahammar (2011) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Gmina | |
| Powierzchnia |
4,89[1] km² |
| Populacja (2018) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
(+46) 220 |
| Kod pocztowy |
735 xx |
Położenie na mapie Szwecji  | |
Położenie na mapie Västmanlandu  | |
 59°42′26″N 16°13′20″E/59,707222 16,222222
| |
| Strona internetowa | |
W 2010 r. Surahammar liczyło 6179 mieszkańców[2].
Geografia
edytujSurahammar jest położone we wschodniej części prowincji historycznej (landskap) Västmanland, ok. 25 km na północny zachód od Västerås nad rzeką Kolbäcksån, której bieg od Smedjebacken do jej ujścia do Melaru pokrywa się z kanałem Strömsholm (Strömsholms kanal), zbudowanym w l. 1777-1795[3].
Rzeka Kolbäcksån stanowiła jedną z najważniejszych arterii wodnych Bergslagen, regionu historyczno-geograficznego znanego od średniowiecza z górnictwa rud metali i metalurgii. Okolice Surahammar stanowią także część nieformalnego regionu geograficznego Mälardalen, obejmującego dolinę jeziora Melar.
Historia
edytuj
Energię wodną rzeki Kolbäcksån w miejscu dzisiejszego Surahammar wykorzystywano od co najmniej XVI w. W czasach Gustawa Wazy istniała tam kuźnica (hamernia). W 1627 r. kanclerz Axel Oxenstierna założył w miejscu istniejących obecnie zakładów nową, większą kuźnicę. Obróbką metali zajmowano się tam przez cały wiek XVIII. W 1845 r. podupadającą manufakturę zakupił i stopniowo zmodernizował pochodzący ze Sztokholmu złotnik Erik Adolf Zethelius. W 1866 r. zakłady rozpoczęły produkcję kół i osi do lokomotyw i wagonów kolejowych, które stały się najbardziej znanym wyrobem pochodzącym z Surahammar. W części dawnych pomieszczeń fabrycznych działa muzeum zakładów[4][5].
W wyniku reformy administracyjnej w 1971 r. przekształcono gminę wiejską Surahammar (Surahammars landskommun) w istniejącą w obecnym kształcie gminę Surahammar (Surahammars kommun) z ośrodkiem administracyjnym w Surahammar.
Gospodarka
edytujDziałające w Surahammar zakłady metalurgiczne Surahammars Bruk AB są częścią spółki Cogent Power Ltd, należącej do koncernu Tata Steel[6].
Komunikacja i transport
edytujDrogi
edytujNieco na wschód od Surahammar przebiega droga krajowa nr 66 (Riksväg 66; Västerås – granica norweska na zachód od Sälen), zaś na zachód od niej droga lokalna nr 252 (Länsväg 252; Ramnäs – Kvicksund).
Koleje
edytujSurahammar jest stacją przy linii kolejowej Ludvika – Fagersta – Kolbäck (Bergslagspendeln)[7]. Ruch osobowy systemu Bergslagenpendeln zarządzany jest przez regionalną spółkę przewozową Tåg i Bergslagen (Tåg i Bergslagen AB). Pociągi obsługuje przedsiębiorstwo Svenska Tågkompaniet AB[8].
Sport
edytujW Surahammar działa założony w 1914 r. klub sportowy Surahammars IF. Największe sukcesy odniosła jego sekcja hokejowa, występująca łącznie przez 7 sezonów w najwyższej serii rozgrywek hokeja na lodzie w Szwecji (po raz ostatni w sezonie 1971/1972). Wychowankiem Surahammars IF jest Tommy Salo.
Galeria
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Statistiska tätorter 2018; befolkning, landareal, befolkningstäthet. Statistikmyndigheten SCB, 2020-03-20. [dostęp 2020-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (szw.).
- ↑ Statistiska centralbyrån: Tätorter; arealer, befolkning. Tätorter 2010. [dostęp 2014-07-19]. (szw.).
- ↑ Surahammars kommun: Strömsholms kanal. [dostęp 2014-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-09)]. (szw.).
- ↑ Surahammars kommun: Bruksmuseum. [dostęp 2015-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-21)]. (szw.).
- ↑ Surahammars bruk: Brief history. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
- ↑ Surahammars bruk: Ägare. [dostęp 2014-07-19]. (szw.).
- ↑ Trafikverket: Bergslagspendeln. [dostęp 2014-07-19]. (szw.).
- ↑ Surahammars kommun: Kommunikatoner. [dostęp 2014-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-23)]. (szw.).