Superintendentura Poznań II Ewangelickiego Kościoła Unijnego
Superintendentura (Okręg) Poznań II Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej. Skupiała grupę parafii kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła o tradycji ewangelicko-reformowanej (kalwińskiej). Te wielkopolskie głównie skupiająca parafie dawnej Jednoty Braci Czeskich w Wielkopolsce. W 1922 roku przyłączyła się do niej parafia kalwińska w Toruniu i parafię w Taborze Wiekim, która skupiała czeskich osadników z XVIII wieku.
Superintendenci (seniorzy)
edytujNa czele okręgu stali superintendenci używający jednak tytułu "seniora" sięgający czasów Jednoty Wielkopolskiej.
1912-1932 Gerhard Haenisch (1864-1932) z Poznania
1932-1934 Wilhelm Bickerich (1867-1934) z Leszna
1934-1942 wakat
1942-1945 Nataniel Katschner z Wielkiego Taboru
Dane statystyczne
edytujParafia | Liczba wiernych (1937)[1] |
Lasocice | 500 |
Leszno | 278 |
Tabor Wielki | 711 |
Orzeszkowo | 240 |
Poznań (ul. św. Józefa 2) | 154 |
Waszkowo | 52 |
Toruń | 14 |
Przypisy
edytuj- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 328.