Superintendentura Poznań II Ewangelickiego Kościoła Unijnego

Superintendentura (Okręg) Poznań II Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej. Skupiała grupę parafii kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła o tradycji ewangelicko-reformowanej (kalwińskiej). Te wielkopolskie głównie skupiająca parafie dawnej Jednoty Braci Czeskich w Wielkopolsce. W 1922 roku przyłączyła się do niej parafia kalwińska w Toruniu i parafię w Taborze Wiekim, która skupiała czeskich osadników z XVIII wieku.

Superintendenci (seniorzy)

edytuj

Na czele okręgu stali superintendenci używający jednak tytułu "seniora" sięgający czasów Jednoty Wielkopolskiej.

1912-1932 Gerhard Haenisch (1864-1932) z Poznania

1932-1934 Wilhelm Bickerich (1867-1934) z Leszna

1934-1942 wakat

1942-1945 Nataniel Katschner z Wielkiego Taboru

Dane statystyczne

edytuj
 
Dawny kościół ewangelicki w Lasocicach, obecnie katolicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
 
Kościół ewangelicki w Orzeszkowie
Parafia Liczba wiernych (1937)[1]
Lasocice 500
Leszno 278
Tabor Wielki 711
Orzeszkowo 240
Poznań (ul. św. Józefa 2) 154
Waszkowo 52
Toruń 14

Przypisy

edytuj
  1. Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 328.