Superintendentura Poznań Ewangelickiego Kościoła Unijnego
Superintendentura Poznań Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła mająca siedzibę w Poznaniu.
.jpg)
| Parafia | Liczba wiernych (1937)[1] |
|---|---|
| Krosno pow. Mosina | 860 |
| Bnin pow. Śrem | 1004 |
| Czempin pow. Kościan | 280 |
| Żabno pow. Śrem | 289 |
| Jerzykowo pow. Poznań | 400 |
| Kostrzyn pow. Środa | 864 |
| Starołęka pow. Poznań | 160 |
| Nekielka pow. Środa | 494 |
| Morasko pow. Poznań | 293 |
| Poznań (ul. Grobla 1) | 1100 |
| Zakrzewo pow. Poznań | 229 |
| Poznań (ul. Fredry) | 800 |
| Poznań (ul. Spokojna 13)[2] | 652 |
| Poznań (ul. Szamarzewskiego 3) | 700 |
| Poznań (Wierzbięcice 45) | 914 |
| Pobiedziska-miasto pow. Poznań | 700 |
| Środa | 167 |
| Dominowo pow. Środa | 216 |
| Swarzędz pow. Poznań | 774 |
| Stęszew pow. Poznań | 248 |
| Września | 615 |
| Podwęgierki pow. Września | 820 |
| Żabikowo pow. Poznań | 207 |
Przypisy
edytuj- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 328.
- ↑ Kościół św. Anny [online], lazarz.pl [dostęp 2023-11-05].