Sudice (kraj morawsko-śląski)

Sudice (niem. Zauditz) wieś gminna, dawniej miasteczko, w Czechach, w powiecie opawskim o powierzchni 9,42 kilometrów kwadratowych zamieszkiwana przez 661 osób w 2006 roku.

Sudice
Ilustracja
Letecký plik
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Czechy

Kraj

 morawsko-śląski

Powiat

Opawa

Starosta

Petr Halfar

Powierzchnia

9,42 km²

Wysokość

244 m n.p.m.

Populacja (2012)
• liczba ludności
• gęstość


671
71,2 os./km²

Kod pocztowy

747 25

Tablice rejestracyjne

OP

Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sudice”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sudice”
Ziemia50°02′06″N 18°04′05″E/50,035000 18,068056
Strona internetowa
Kościół parafialny.

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod trzema nazwami: polską nazwą Sudźice, czeską Sudice oraz niemiecką nazwą Suditz[1]. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje miejscowość w języku niemieckim, polskim, morawskim i po łacinie: „mahrisch: Saudice, polnisch: Sudzice, deutsch vordem Sauderwitz, latenisch: Zauditium”[2]. Spis podaje również dwie nazwy z łacińskich dokumentów z 1313 Zuditz oraz 1331 Czudicz[2].

Historia

edytuj

Pierwsza wzmianka pisemna o wsi pochodzi w 1327, kiedy to miejscowość ta, leżąca na terenie księstwa opawskiego, stała się własnością klasztoru dominikanów w Raciborzu. Istnienie kościoła parafialnego (obecna parafia św. Jana Chrzciciela w Sudicach) jest potwierdzone w źródłach z początku XV wieku[3]. Na początku XVI wieku miejscowość otrzymał prawa miejskie i stała się miasteczkiem. Miejscowość leży w tzw. ziemi hulczyńskiej, po wojnach śląskich należącej do Królestwa Prus (w powiecie raciborskim) a przyłączonym (wbrew woli mieszkańców) do Czechosłowacji w 1920. Była jedną z dwóch (obok Třebomu) miejscowości o niemieckim charakterze językowym, w 1890 liczyła 1093 mieszkańców, z czego 950 Niemców, jak również największy odsetek nie-katolików (152 ewangelików)[4].

We wsi znajduje się kościół św. Jana Chrzciciela, pomnik poległych w I wojnie światowej, pomnik czechosłowackich czołgistów.

Przypisy

edytuj
  1. Knie 1830 ↓, s. 877.
  2. a b Triest 1865 ↓, s. 698.
  3. Historia miejscowości
  4. Barbora PETŘÍKOVÁ: NÁRODNOSTNÍ A NÁBOŽENSKÁ STRUKTURA OBYVATELSTVA HLUČÍNSKA. Olomouc: 2010, s. 34–44. (cz.).

Bibliografia

edytuj