Strażnica WOP Posłusze

Strażnica WOP Posłusze – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.

Strażnica WOP Posłusze
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1952

Organizacja
Dyslokacja

Posłusze (Posłoszyn)[1]

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

23 komenda odcinka
5 batalion OP
192 batalion WOP

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 23 komendy odcinka Bartoszyce jako 111 strażnica WOP[1] (Poschlosen)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].

W maju 1952 strażnica została rozformowana, a jej odcinek przejęły strażnice 110 i 112[4].

Ochrona granicy

edytuj

Wydarzenia:

22 grudnia 1945 żołnierze strażnicy zatrzymali 2 przestępców granicznych idących z ZSRR do Polski[5].

Strażnice sąsiednie:

110 strażnica WOP Warschkeiten112 strażnica WOP Schenbruch – 1946

Dowódcy strażnicy

edytuj
  • por. Robert Bertold (był 10.1946)[a].
  • chor. Kazimierz Zapolski (był w 1951)
  1. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 053 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Bogdan Rabij. V Mazurski Oddział WOP i jego osiągnięcia w zakresie zwalczania przestępczości granicznej. „Problemy ochrony granic”. 14/2000, 2000. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757. 
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • ASGr. Historia Kętrzyńskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Kętrzyn 1961
  • Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.