Strażnica WOP Medyka
Strażnica w Medyce:
- podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
- graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość |
262 batalion WOP |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujStrażnica została sformowana w 1945 w strukturze 35 komendy odcinka jako 159 strażnica WOP (Torki)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2]. Strażnica ta w związku z przesunięciem granicy w 1948 przeszła do Medyki[3]. W 1954 nosiła numer 159[3].
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica II kategorii otrzymała numer 158[5]
W 1964 w Medyce stacjonowała placówka WOP nr 4 26 Przemyskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza[6].
W 1976 odtwarzano brygady na granicy ze Związkiem Radzieckim. Na bazie 26 Przemyskiego Oddziału WOP sformowano Bieszczadzką Brygadę WOP. W jej strukturach, na bazie placówki WOP Medyka zorganizowano strażnicę WOP Medyka[7].
Po rozwiązaniu w 1991 Wojsk Ochrony Pogranicza, strażnica w Medyce weszła w podporządkowanie Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej[8].
Z dniem 15 października 2002 strażnica SG w Medyce została włączona w strukturę Granicznej Placówki Kontrolnej w Medyce. Od tego dnia GPK w Medyce przejął służbową odpowiedzialność za ochronę odcinka grani- cy państwowej podległy dotychczas rozwiązanej strażnicy[9].
Ochrona granicy
edytujZ chwilą utworzenia Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej w Przemyślu, w maju 1991 strażnica Medyka ochraniała odcinek granicy państwowej z Ukrainą od znaku granicznego nr 580 do nr 529[10].
- ze strażnicą Hermanowice: wył znak gran. 529, granicą gmin Medyka i Żurawica oraz Przemyśl Wieś, Przemyśl i Krasiczyn[10]
Komendanci/dowódcy strażnicy
edytuj- Komendanci strażnicy SG:
- kpt. SG Kazimierz Swiątek (od 1991)[13].
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ a b Historia POWOP ↓, s. 17.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.18.
- ↑ Wykaz dyslokacyjny 1964 ↓, s. 590–620.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 121.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 291.
- ↑ Kozłowski 2011 ↓, s. 257.
- ↑ a b Kozłowski 2011 ↓, s. 244.
- ↑ Stefan Piechowicz. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2024-04-02]. (pol.).
- ↑ Książka obsady etatowej BiB WOP ↓.
- ↑ Kozłowski 2011 ↓, s. 239.
Bibliografia
edytuj- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Piotr Kozłowski: Bieszczadzki Oddział Straży Granicznej im. płk. Jana Tomasza Gorzechowskiego w Przemyślu. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne - Tom I. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
- Książka obsady etatowej Bieszczadzkiej Brygady Wojsk Obrony Pogranicza, 1988–1991. Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- ASGran. Historia Przemyskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1955. Przemyśl 1956
- Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.