Strażnica KOP „Prudnik”

Strażnica KOP „Prudnik” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Strażnica KOP „Prudnik”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

~ 1938

Organizacja
Dyslokacja

Prudnik[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Olkowicze”

Rozmieszczenie
batalionu KOP „Budsław” w 1931

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

W 1924, w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 1 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 18 strażnic[1]. Strażnica KOP „Prudnik” w latach 1928 – 1934 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Olkowicze”[2][3][4][5][6]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1938 nie występuje[7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[8].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[5].

Służba graniczna

edytuj

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[9]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[8].

Strażnica KOP „Prudnik” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 875 metrów od słupa granicznego nr 448 do 462[5].

Sąsiednie strażnice:

  1. folwark Prudniki, gmina Ilja, powiat wilejski, województwo wileńskie

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj