Strażnica KOP „Polanka”

Strażnica KOP „Polanka” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Strażnica KOP „Polanka”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1938

Organizacja
Dyslokacja

Polanka

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Ćwiecino”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Łużki” w 1931

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

W 1924, w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 5 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. Strażnica KOP „Polanka” w latach 1928 – 1934 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Ćwiecino”[2][3][4][5][6]. W komunikacie dyslokacyjnym z 1938 nie występuje[7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[5].

Służba graniczna

edytuj

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[8]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[9].

Strażnica KOP „Polanka” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 522 metrów od słupa granicznego nr 116 do 131[5].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj