Stop Newtona – niskotopliwy stop metali o składzie wagowym[1][2][3]:

Jego temperatura topnienia wynosi 96–97 °C[1][3].

Zastosowania: dentystyka, modelarstwo, mechanika i odlewnictwo precyzyjne[4]. Jest bezpieczniejszą (nie zawiera kadmu) alternatywą dla stopu Lipowitza do wykonywania osłon przed promieniowaniem podczas radioterapii[5]

Odkrywcą tego stopu jest Isaac Newton[potrzebny przypis].

Znany jest też inny niskotopliwy stop określany mianem stopu Newtona, który zawiera ołów, bizmut i kadm w stosunku wagowym 7:4:1 i topi się on w temperaturze 95 °C[6].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Georg Brauer (red.): Handbook of Preparative Inorganic Chemistry. T. 1. New York • London: Academic Press, 1963, s. 1809.
  2. Edward Wight Washburn (red.): International Critical Tables of Numerical Data, Physics, Chemistry and Technology. T. 2. National Academies, 1927, s. 380. [dostęp 2016-01-03].
  3. a b Emmanuelle Dubois, Jian Chevalet: Conducting Fluid Containing Micrometric Magnetic Particles. Patent US20090134354, 2009-05-28. [dostęp 2016-01-03].
  4. Newtona stop. W: Encyklopedia popularna. T. 6. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998.
  5. Kamal, M., Moharam, B. M., Farag, H. I., El-Bediwi, A. i inni. Newton’s metal as a new home-made shielding material. „Radiation Effects and Defects in Solids”. 162 (1), s. 53-57, 2007. DOI: 10.1080/10420150601045382. 
  6. F. Cardarelli: Materials Handbook. A Concise Desktop Reference. Springer, 2008, s. 210. DOI: 10.1007/978-1-84628-669-8. ISBN 978-1-84628-669-8.