Stokłosa groniasta

Stokłosa groniasta (Bromus racemosus L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych.

Stokłosa groniasta
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

stokłosa

Gatunek

stokłosa groniasta

Nazwa systematyczna
Bromus racemosus L.
Sp. Pl., ed. 2.: 114 (1762)[3]

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Jako gatunek rodzimy występuje od Półwyspu Iberyjskiego na zachodzie i Półwyspu Skandynawskiego na północy po Chiny na wschodzie. Ponadto jako antropofit rośnie także na obu kontynentach amerykańskich, w Australii, Nowej Zelandii, w Rosji w Kraju Nadmorskim oraz na Półwyspie Koreańskim[3]. W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach na nizinach[4].

Morfologia

edytuj
 
Kwiatostan
Łodyga
Źdźbło do 80 cm wysokości.
Kwiaty
Zebrane w 5-7-kwiatowe, jajowate, zielone kłoski długości ok. 15 mm, te z kolei zebrane w wąską, skąpokłoskową wiechę długości 5-10 cm. Plewa dolna 3-5-nerwowa, górna - 5-9-nerwowa. Plewka dolna naga, długości ok. 7 mm, z ością długości 6-7 mm. Pylniki zamknięte, o długości 1,5 mm[5].

Biologia i ekologia

edytuj

Roślina dwuletnia. Rośnie na łąkach. Kwitnie w maju i czerwcu. Gatunek charakterystyczny łąk kaczeńcowych ze związku Calthion i zespołu Sanguisorbo-Silaëtum[6]. Liczba chromosomów 2n = 14, 28, 56[7].

Zagrożenia i ochrona

edytuj

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) pośród gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V)[8]. W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię NT (bliski zagrożenia)[9].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-22] (ang.).
  3. a b Bromus racemosus L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-05].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 98, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  7. Bromus racemosus na Flora of China [dostęp 2014-01-28].
  8. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.