Stefania Grzeszczyk

polska naukowiec, specjalizująca się w budownictwie, inżynierii materiałów budowlanych oraz technologii materiałów budowlanych

Stefania Grzeszczyk (ur. 1950) – polska naukowiec, specjalizująca się w budownictwie, inżynierii materiałów budowlanych oraz technologii materiałów budowlanych; nauczyciel akademicki.

Stefania Grzeszczyk
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1950

profesor nauk chemicznych
Specjalność: inżynieria materiałów budowlanych
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1983
Politechnika Wrocławska

Habilitacja

24 kwietnia 1993
Akademia Górniczo-Hutnicza

Profesura

16 października 2001

Uczelnia

Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Politechnika Opolska

Dziekan Wydziału Budownictwa PO
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Jest absolwentką Uniwersytetu Wrocławskiego, który ukończyła w 1975 roku. Następnie pracowała w Instytucie Mineralnych Materiałów Budowlanych w Opolu. Jednocześnie podjęła studia doktoranckie, uzyskując w 1983 roku stopień naukowy doktora nauk technicznych na Politechnice Wrocławskiej. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej, otrzymała w 1993 roku na podstawie rozprawy pt. Właściwości reologiczne zaczynów cementowych a reaktywność klinkieru, który został jej nadany przez Radę Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie[1]. W tym samym roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego w opolskim Instytucie Mineralnych Materiałów Budowlanych.

Od 1995 roku pracuje w Politechnice Opolskiej. W 2001 roku otrzymała tytuł profesor nauk technicznych[2][3], a trzy lata później otrzymała stanowisko profesora zwyczajnego na opolskiej uczelni technicznej. Od 1996 roku jest kierownikiem Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych PO. W latach 1996–1999 była prodziekanem ds. nauki Wydziału Budownictwa PO. Od 2008 roku jest dziekanem tego wydziału[4]. Za jej kadencji w 2009 roku jednostka ta rozpoczęła kształcić studentów na kierunku: architektura i urbanistyka[5].

W latach 2001–2004 przebywała jako Visting Professor na uniwersytetach w Żylinie (Słowacja) i Stuttgarcie (Niemcy). Zasiadała w wielu krajowych organizacjach naukowych, w tym Komitecie Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, Polskim Towarzystwie Ceramicznym. Za swoją działalność naukowo-dydaktyczną była wielokrotnie odznaczana, w tym m.in. Złotym Krzyżem Zasługi[6].

Publikacje

edytuj

Jest autorką ponad 200 publikacji naukowych[6]. Do najważniejszych z nich należą[7]:

  • Właściwości reologiczne zaczynów cementowych a reaktywność klinkieru, Opole 1989.
  • Reologia zawiesin cementowych, Warszawa 1999.
  • Popioły lotne i ich wpływ na reologię i hydratację cementów, Opole 2002.
  • Environmental protection and technology, Opole 2009.

Przypisy

edytuj
  1. Właściwości reologiczne zaczynów cementowych a reaktywność klinkieru w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-04-12].
  2. M.P. z 2001 r. nr 45, poz. 719
  3. Prof. dr hab. Stefania Grzeszczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-04-12].
  4. Władze Wydziału Budownictwa PO na lata 2008-2012 [on-line] [dostęp: 12.04.2012].
  5. Historia WB PO [on-line] [dostęp: 12.04.2012].
  6. a b Wiadomości Uczelniane Politechniki Opolskiej nr 13 (176), czerwiec 2008, s. 18.
  7. Dane na podstawie katalogu BN w Warszawie.

Bibliografia

edytuj