Stefan Momidłowski

Stefan Momidłowski
	; Zarząd TPN w 1909 (ks. Momidłowski pierwszy z prawej)
Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1872 ; Rzeszów
Data i miejsce śmierci	13 października 1958 ; Przemyśl
Miejsce pochówku	cmentarz Główny w Przemyślu
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	30 listopada 1894
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan Momidłowski (ur. 21 lipca 1872 w Rzeszowie, zm. 13 października 1958 w Przemyślu) – polski ksiądz rzymskokatolicki, działacz społeczny, honorowy obywatel Przemyśla.

Życiorys

Urodził się w wielodzietnej rodzinie Józefa i Franciszki z domu Biesiadzkiej. Kształcił się w C. K. I Gimnazjum w Rzeszowie, gdzie w 1890 zdał egzamin dojrzałości (w jego klasie był m.in. Ludwik Stanisławczyk, także późniejszy ksiądz)^[1]. Wstąpił do seminarium duchownego w Przemyślu. 30 listopada 1894 został wyświęcony na kapłana diecezji przemyskiej i rozpoczął posługę jako wikary w Głogowie Młp. Pół roku później wyjechał na studia do Rzymu, gdzie na Uniwersytecie Gregoriańskim uzyskał stopień doktora z filozofii i teologii. W 1900 powrócił do Przemyśla jako wykładowca w seminarium. Był jednym z założycieli muzeum diecezjalnego w Przemyślu, pełniąc funkcję kustosza i dyrektora (do 1949). Od 1905 członek konsystorza biskupiego. W latach 1913–1927 wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. Jako członek diecezjalnego koła księży misjonarzy wygłosił ok. 260 serii misji i rekolekcji. Kilkadziesiąt lat opracowywał kroniki diecezjalne poświęcone głównie zmarłym kapłanom. Był kanonikiem kapituły katedralnej, a w 1929 został mianowany diecezjalnym dyrektorem Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary^[2]. Na początku 1938 mianowany diecezjalnym dyrektorem związku Misyjnego Duchowieństwa^[3]. W 1947 otrzymał godność podkomorzego (szambelana) tajnego nadliczbowego Jego Świątobliwości Ojca św. Piusa XII^[4].

Został pochowany w grobowcu kapituły rzymskokatolickiej na cmentarzu Głównym w Przemyślu (kwatera RI, rząd 3, nr 12).

Odznaczenia i wyróżnienia

Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”^[5]
Medal Pro Ecclesia et Pontifice (1909)
Tytuł papieskiego prałata honorowego (1920)
Honorowe obywatelstwo miasta Przemyśla (1944)

Zobacz też

Honorowi Obywatele Miasta Przemyśla

Przypisy

↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Wyższego Gimnazyum w Rzeszowie za rok szkolny 1889. Rzeszów: 1889, s. 39, 40, 41.
↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. Z. 1/2, s. 37, 1929.
↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Z. 273, s. 150, 1938.
↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Z. 5/7, s. 107, 1947.
↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 611.

Linki zewnętrzne

Biogram na stronie archidiecezji przemyskiej

[1] Sprawozdanie Dyrektora C. K. Wyższego Gimnazyum w Rzeszowie za rok szkolny 1889. Rzeszów: 1889, s. 39, 40, 41.

[2] Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. Z. 1/2, s. 37, 1929.

[3] Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Z. 273, s. 150, 1938.

[4] Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej O.Ł.”. Z. 5/7, s. 107, 1947.

[5] M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 611.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]