Stary Żagań

wieś w województwie lubuskim

Stary Żagań (niem. Altkirch[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Żagań, przy drodze wojewódzkiej nr 295.

Stary Żagań
wieś
Ilustracja
Kościół NMP Królowej Polski
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

żagański

Gmina

Żagań

Liczba ludności (2006)

180

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

68-111[2]

Tablice rejestracyjne

FZG

SIMC

0917827

Położenie na mapie gminy wiejskiej Żagań
Mapa konturowa gminy wiejskiej Żagań, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Stary Żagań”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stary Żagań”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stary Żagań”
Położenie na mapie powiatu żagańskiego
Mapa konturowa powiatu żagańskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Stary Żagań”
Ziemia51°38′59″N 15°19′00″E/51,649722 15,316667[1]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.

W 1284 wzmiankowany kościół capella sti Vincencii in villa que dictur Antiqus Zagan. W 1295 r. w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) miejscowość wymieniona jest jako Antiquum Zaganum[4].

9 września 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Stary Żagań[3].

Części wsi

edytuj
Integralne części wsi Stary Żagań[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0917833 Puszczyków część wsi

Zabytki

edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[7]:

  • kościół parafialny pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, romański z połowy XII wieku (na co wskazuje dawne wezwanie św. Wincentego) i XIII wieku. Zbudowany w ośrodku kasztelańskim. Przebudowany w XV-XIX wieku. Wtedy poszerzono otwory okienne. Murowany z kamienia łamanego i orientowany. Pierwotnie jednonawowy z półkolistą apsydą od wschodu. Sklepienie absydy przypuszczalnie z XVI wieku.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 130159
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1204 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 września 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 124, poz. 778).
  4. Registrum Wratislaviense. W: H. Markgraf, J. W. Schulte: Codex Diplomaticus Silesiae. T. XIV: Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis. Breslau: 1889. [dostęp 2013-02-02]. (łac.).
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 124. [dostęp 2013-03-08].