Stara Sławogóra
wieś w województwie mazowieckim
Stara Sławogóra – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Szydłowo[5][7].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
23 |
| Kod pocztowy |
06-516[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WML |
| SIMC |
0128237[5] |
Położenie na mapie gminy Szydłowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu mławskiego  | |
 53°07′58″N 20°27′25″E/53,132778 20,456944[1]
| |
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1055960 | Sławogóra-Kolonia | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Historia
edytujW Słowniku historyczno – geograficznym ziem polskich w średniowieczu, na stronie 280 o miejscowości (oddalonej o 6 kilometrów od Mławy) Sławogóra Stara, czytamy, cyt.: W 1506 roku Andrzej Kostka[1], s. Jana i Elżbiety z Kraszewa, fizyk i medyk otrzymuje od kapituły płockiej m.in. dziesięcinę snopkową ze wsi Sławogóra Stara. (UKP nr 534; Kap. P 50, 71v).
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128420
- ↑ Wieś Stara Sławogóra w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-11-26], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2024-11-26].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1192 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
edytuj- Sławogóra (1) ''S. Stara'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 789.