Stanisław Zgrzywa
Stanisław Andrzej Zgrzywa (ur. 29 listopada 1919 w Boratynie, obecnie Ukraina[1], zm. ?) – polski działacz państwowy i partyjny, nauczyciel, w latach 1980–1988 przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie.
| Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1919 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
działacz państwowy i partyjny, nauczyciel |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
przewodniczący Prezydium WRN w Lublinie (1980–1988) |
| Partia |
Życiorys
edytujSyn Jana, pochodził z rodziny chłopskiej. Ukończył dwuletnią Szkołę Partyjną przy KC PZPR, a także studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (prawdopodobnie w 1955). Po II wojnie światowej przez kilka lat pracował jako kierownik szkół podstawowych w Konopnem i Grabowcu, a także dyrektor Liceum Ogólnokształcącego Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Lublinie (obecne V Liceum Ogólnokształcące). Został także członkiem zarządu i wiceprzewodniczącym TPD, a od 1950 do 1952 kierował hotelami tej organizacji w Lublinie[1][2].
W 1946/7 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, następnie przeszedł do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od lat 50. był członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego w Lublinie i pierwszym sekretarzem Komitetu Uczelnianego przy UMCS. Od 1955 działał w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Lublinie jako m.in. kierownik WOPP i Wydziału Propagandy, członek egzekutywy, przewodniczący Komisji Prasowej, sekretarz ds. propagandy. W latach 1963–1968 radca ambasady PRL w Sofii. Po powrocie do kraju został przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej KW PZPR w Lublinie. Był także kierownikiem biura i wieloletnim sekretarzem Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu[3]. Od 1969 był radnym, a od 1980 do 1988 przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie[1]. W drugiej połowie lat 80. sprawował funkcję wiceprzewodniczącego rady wojewódzkiej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego[4], zasiadł też w zarządzie Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Lublina[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-06-17].
- ↑ Marcin Kruszyński: „Profesorowie, którzy nie kształtują światopoglądu marksistowskiego, a wzdychają do dawnych czasów”. Epizod z dziejów polskiego szkolnictwa wyższego w okresie stalinowskim na przykładzie lubelskiego UMCS. W: Adam Dziurok, Marek Gałęzowski, Łukasz Kamiński, Filip Musiał: Od niepodległości do niepodległości: historia Polski 1918–1989. Instytut Pamięci Narodowej, 2015, s. 213. ISBN 978-83-7629-204-5.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1983, s. 110.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic – A Reference Aid. Uniwersytet Michigan, 1989, s. 68.
- ↑ Stanisław Santarek: Historia Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Lublina. dormitorium.lublin.pl. [dostęp 2021-06-17].