Stanisław Witczak (naukowiec)

polski chemik (Politechnika Opolska)

Stanisław Witczak (ur. 29 sierpnia 1953 r. w Krakowie) – polski profesor nauk technicznych, doktor habilitowany inżynier mechaniki chemicznej, budowy i eksploatacji maszyn, specjalizujący się w aparaturze procesowej, inżynierii chemicznej i procesowej, modelowaniu procesów cieplno-przepływowych, wymianie ciepła, chłodnictwie oraz inżynierii i ochronie środowiska; nauczyciel akademicki związany z Politechniką Opolską.

Stanisław Witczak
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1953
Kraków

profesor nauk technicznych
Specjalność: inżynieria chemiczna i procesowa, modelowanie procesów cieplno-przepływowych, wymiana ciepła, chłodnictwo, inżynieria i ochrona środowiska
Alma Mater

Wyższa Szkoła Inżynieryjna w Opolu

Doktorat

19 grudnia 1985
Politechnika Wrocławska

Habilitacja

23 lutego 1998
Politechnika Śląska

Profesura

4 marca 2015

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu
Politechnika Opolska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys

edytuj

Urodził się w 1953 roku w Krakowie. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia na Wydziale Mechanicznym Wyższej Szkoły Inżynieryjnej w Opolu, które ukończył w 1978 dyplomami magistra inżyniera mechaniki o specjalności maszyny i urządzenia przemysłu chemicznego i spożywczego. Bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął prace na macierzystej uczelni w Zakład Techniki Cieplnej i Aparatury Chemicznej, a następnie Katedrze Techniki Cieplnej i Aparatury Przemysłowej. Niedługo potem rozpoczął studia doktoranckie na Politechnice Wrocławskiej, które ukończył w 1985 roku, uzyskując stopień naukowy doktora nauk technicznych[1][2]. W 1998 roku Rada Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej w Gliwicach nadała mu stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy nt. Półempiryczny model procesów cieplno-przepływowych przy wrzeniu amoniaku w rurach[2], a w roku 2015 uzyskał tytuł profesora[3].

Na Politechnice Opolskiej pełnił szereg funkcji organizacyjnych. Od 1995 roku jest kierownikiem Katedry Inżynierii Procesowej. W latach 1999–2002 był prodziekanem do spraw naukowych Wydziału Mechanicznego, a następnie do 2005 roku prorektorem do spraw dydaktycznych i studenckich[1].

Jest członkiem Sekcji Termodynamiki Komitetu Termodynamiki i Spalania Polskiej Akademii nauk oraz Podsekcji Przepływów Wielofazowych Komitetu Mechaniki PAN w Gdańsku. Za swoją działalność dydaktyczno-naukową otrzymał liczne nagrody rektora WSI (Politechniki Opolskiej), Srebrny Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej[1].

Działalność naukowa

edytuj

Głównym kierunkiem jego działalności naukowej są badania związane z modelowaniem i wykorzystaniem w inżynierii oraz aparaturze procesowej zjawisk występujących przy przepływie mieszanin wielofazowych. W roku 2002 jego opublikowany dorobek naukowy obejmował 125 pozycji, a w tym 2 monografie, 57 artykułów, 63 referaty i 3 skrypty[1]. Do roku 2017 wypromował 8 doktorów[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Stanisław Witczak. „Wiadomości Uczelniane”. 7 (103), s. 10–11, kwiecień 2002. Politechnika Opolska. [zarchiwizowane z adresu 2006-12-02]. 
  2. a b c Stanisław Witczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-06-24].
  3. M.P. z 2015 r. poz. 298

Bibliografia

edytuj
  • Stanisław Witczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-06-24].
  • Stanisław Witczak. „Wiadomości Uczelniane”. 7 (103), s. 10–11, kwiecień 2002. Politechnika Opolska. [zarchiwizowane z adresu 2006-12-02].