Stanisław Rajewski
Stanisław Rajewski (ur. 30 kwietnia 1915 w Lipiach, zm. 7 lutego 1969 w Warszawie[1]) – oficer Ludowego Wojska Polskiego, w młodości lekkoatleta, sprinter.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||
Klub |
Rewera Stanisławów (1933-1935) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Stanisławowie w 1935. W latach 1936–1937 studiował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Potem pracował jako nauczyciel. Walczył w kampanii wrześniowej w stopniu podporucznika. Później w Oflagu II C Woldenberg[2]. Po wyzwoleniu w Ludowym Wojsku Polskim, gdzie do 1969 służył w Sztabie Generalnym dochodząc do stopnia pułkownika[1].
Na pierwszych powojennych mistrzostwach Polski w 1945 zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów oraz zajął 2. miejsce w biegu na 100 metrów[3].
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 14 rząd:1, grób:11)[4].
Rekordy życiowe:
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik | Źródło |
---|---|---|---|
bieg na 100 metrów | 16 października 1933, Lwów | 11,1 | [2] |
bieg na 200 metrów | 27 maja 1934, Stanisławów | 23,2 | [2] |
Był zawodnikiem klubów: Rewera Stanisławów (1933-1935), Pogoń Lwów (1937-1938) i AZS Łódź (1945-1948).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 353. ISBN 978-83-64544-06-4.
- ↑ a b c Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 180. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 11 i 243. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Miejsce pochówku. [dostęp 2023-02-18].