Stanisław Mikke
Stanisław Wojciech Mikke (ur. 11 września 1947 w Łodzi, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski adwokat, sędzia Trybunału Stanu, prawnik, pisarz, działacz społeczny, wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, redaktor naczelny miesięcznika „Palestra”.
| |
| Imię i nazwisko urodzenia |
Stanisław Wojciech Mikke |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 września 1947 |
| Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 2010 |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
adwokat |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  
| |
ul. Świętojerskiej 16 w Warszawie
Życiorys
edytujAbsolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta w Częstochowie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Swoje dorosłe zawodowe życie związał z Warszawą, ale rozpoczął pracę jako prawnik w prokuraturze w Częstochowie[1].
Od lat 80. pracował jako adwokat w Warszawie. Działał w samorządzie adwokackim. Był członkiem Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie, gdzie prowadził szkolenia dla aplikantów. W latach 1993–2010 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Palestra”. Od roku 1998 przewodniczył Komisji Etyki przy Naczelnej Radzie Adwokackiej. W latach 1997–2001 był sędzią Trybunału Stanu[2]. Od 2000 zasiadał w radzie naukowej Ośrodka Badawczego Adwokatury im. adw. Witolda Bayera. W 2008 był inicjatorem i współtwórcą wystawy i albumu Adwokaci polscy Ojczyźnie, a w 2010 wystawy Adwokaci – Ofiary Katynia przy kościele św. Anny w Warszawie (kwiecień 2010) i w Alejach Ujazdowskich (maj 2010). Przez trzy kadencje był wiceprzewodniczącym Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa – zastępcą Władysława Bartoszewskiego.
Zaangażowany w ujawnienie zbrodni katyńskich. Brał udział w pracach ekshumacyjnych ofiar zbrodni katyńskiej w Katyniu, Charkowie, Miednoje i Bykowni. Efektem tych prac były dwie książki, w tym Śpij, mężny... w Katyniu, Charkowie i Miednoje, której drugie, poszerzone wydanie opuściło prasę drukarską 9 kwietnia 2010. Pierwsze egzemplarze zabrał z sobą do samolotu lecącego 10 kwietnia 2010 na uroczystości do Katynia. Ponadto opublikował książki: Dopóki żyję, nie nadejdzie, Słodkie cytryny, a także kilkaset felietonów o tematyce społeczno-prawnej oraz liczne opowiadania.
Był konsultantem filmów Krzysztofa Kieślowskiego: Dekalog V, Krótki film o zabijaniu oraz Bez końca. Krótki film o zabijaniu zainspirowany został jego opowiadaniem.
Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.
26 kwietnia został pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[3] (kwatera K II, rząd 1, grób 8[4]).
Odznaczenia i upamiętnienie
edytujW 1995 otrzymał odznakę Adwokatura Zasłużonym oraz Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”. W 2001 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. 16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[6]. Tego samego dnia pośmiertnie został wyróżniony Medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae”[7]. W 2011 pośmiertnie wyróżniono go Nagrodą im. Edwarda J. Wende[8].
4 kwietnia 2012 na budynku siedziby Naczelnej Rady Adwokackiej przy ul. Świętojerskiej 16 w Warszawie odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą czterem ofiarom katastrofy smoleńskiej pochodzącym ze środowiska adwokackiego, w tym Stanisławowi Mikke[9].
25 lutego 2016 Rada m.st. Warszawy na wniosek Naczelnej Rady Adwokackiej nadała nazwę Stanisława Mikkego ulicy położonej po wschodniej stronie ul. Czerniakowskiej[10], w bezpośrednim sąsiedztwie sądów gospodarczych.
Publikacje książkowe
edytuj- Śpij, mężny... w Katyniu, Charkowie i Miednoje, przedmowa Zbigniew Brzeziński (1998, wyd. 2 uzup. 2010, wyd. 3, z przedmową Andrzeja Michałowskiego, Wydawnictwo LTW 2011)
- Dopóki żyję, nie nadejdzie (1982)
- Słodkie cytryny (1987)
- Skorpion czeka na mordercę (1989)
- Spadek po bigamiście (1991)
- Bez togi... o prawie, historii, psychologii oraz obowiązkach względem Ojczyzny i Adwokatury, oprac. Adam Redzik (2011)
Przypisy
edytuj- ↑ Związani z Częstochową: Kochanowski, Mikke, Kaczorowski. gazeta.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2012-04-11]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 82, poz. 790
- ↑ Uroczystości pogrzebowe Stanisława Mikkego. interia.pl, 2010-04-26. [dostęp 2010-04-26]. (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2016-02-11].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 10, poz. 159
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587.
- ↑ Uchwała Nr 691/2010 Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 16 kwietnia 2010 r.. krs.pl, 2010-04-16. [dostęp 2018-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)].
- ↑ Laureaci Nagrody im. Edwarda J. Wende. fdp.org.pl. [dostęp 2024-05-25].
- ↑ Odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary katastrofy smoleńskiej. warszawa.naszemiasto.pl. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
- ↑ Uchwała nr XXIV/606/2016 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 25 lutego 2016 r. w sprawie nadania nazwy ulicy w Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego poz. 2622 [on-line]. 16 marca 2016. [dostęp 2021-05-17].
Bibliografia
edytuj- Nota biograficzna na stronie Palestry [dostęp 11 kwietnia 2010].