Stanisław Mastalski

Stanisław Mastalski (ur. 6 kwietnia 1898 w Podgórzu k. Krakowa[1], zm. 19 maja 1980 we Wrocławiu[1]) – major piechoty Wojska Polskiego.

Stanisław Mastalski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1898
Podgórze (obecnie Kraków)

Data i miejsce śmierci

19 maja 1980
Wrocław

Przebieg służby
Lata służby

1914–1945

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

84 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

urzędnik

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Jana i Walerii z Niezabitowskich[1].

6 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich (3 pułk piechoty). 29 października 1914 brał udział w bitwie pod Mołotkowem; odniesione rany uniemożliwiły mu dalszą walkę na froncie. W 1915 ponownie wstąpił do 3 pp, w którego szeregach brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

12 marca 1933 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 11. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W maju tego roku został przeniesiony z 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Ostrowie Wielkopolskim do 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie na stanowisko dowódcy batalionu[3]. W sierpniu 1935 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza 56 pp[4]. W marcu 1939 pełnił służbę w 84 Pułku Piechoty w Pińsku na stanowisku dowódcy III batalionu[5].

Od 25 września był dowódcą 84 pp. Brał udział w obronie Modlina, a po jej kapitulacji przebywał w niewoli niemieckiej w obozie przejściowym w Działdowie. Został oswobodzony w 1945. Po wojnie pracował jako urzędnik.

Zmarł 19 maja 1980 we Wrocławiu. Został pochowany 22 maja 1980 na Cmentarzu Grabiszyńskim (pole 4-10-393A)[6].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 marca 1933 roku, s. 46.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 131.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 96.
  5. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 649.
  6. Zarząd Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu - wyszukiwarka grobów [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2020-09-26].
  7. M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 23.
  9. M.P. z 1932 r. nr 65, poz. 87 „za zasługi na polu organizacji i pracy kulturalno-oświatowej w wojsku”.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj