Stanisław Kijeński

Stanisław van der Noot Kijeński (ur. 1857, zm. we wrześniu 1939 w Warszawie) – polski adwokat, działacz narodowy.

Stanisław Kijeński
Ilustracja
Stanisław Kijeński (przed 1906)
Data urodzenia

1857

Data i miejsce śmierci

wrzesień 1939
Warszawa

Zawód, zajęcie

adwokat

Narodowość

polska

W okresie zaboru rosyjskiego był adwokatem przysięgłym w Warszawie. Podczas wyborów do Dumy Państwowej w 1906 był prezesem komisji wyborczych i dzięki jego staraniom akty wyborcze w Warszawie spisywano w języku polskim[1].

Jako adwokat występował w głośnych procesach politycznych, w których był obrońcą oskarżonych: socjaldemokraty B. Grucmana (aresztowanego razem z Marcinem Kasprzakiem) w 1905, Eligiusza Niewiadomskiego po zabójstwie prezydenta RP Gabriela Narutowicza na przełomie 1922/1923, Józefa Wójcika w 1929. Działał w Zjednoczeniu Polskich Prawników Katolików[2].

Po wybuchu II wojny światowej poniósł śmierć podczas bombardowania Warszawy we wrześniu 1939 po tym, jak został trafiony odłamkiem pocisku, gdy stał na schodach swojego domu przy Krakowskim Przedmieściu 30[3].

Publikacje

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Takich więcej. „Nowości Illustrowane”. Nr 20, s. 12-13, 19 maja 1906. 
  2. Nowe władze zjednoczenia polskich prawników katolików. „ABC”. Nr 71, s. 3, 7 marca 1938. 
  3. Ś. p. mec. St. Kijeński. „Warszawski Dziennik Narodowy”. Nr 266, s. 1, 6 października 1939. 

Bibliografia

edytuj