Stanisław Kamocki

Stanisław Kamocki
Stefan Kozłowski
	; Stanisław Kamocki (ok. 1920)
Imię i nazwisko	Stanisław Józef Juliusz Kamocki
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1875 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1944 ; Zakopane
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Józef Juliusz Kamocki, ps. „Stefan Kozłowski” (ur. 18 listopada 1875 w Warszawie, zm. 10 lipca 1944 w Zakopanem) – malarz i grafik, młodopolski pejzażysta.

Życiorys

Studiował w latach 1891–1900 pod okiem Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, a w 1901 i 1902 w Paryżu. W trakcie I wojny światowej służył w I Brygadzie Legionów Polskich. Mieszkał w Krakowie i Zakopanem, gdzie posiadał własną pracownię. Od 1919 kierował katedrą pejzażu w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 1937 został mianowany profesorem zwyczajnym. Od 1942 uczył malarstwa w zakopiańskiej Państwowej Szkole Góralskiej Sztuki Ludowej. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (od 1906), Wiedeńskiej Secesji (1911–1918), warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i Towarzystwa „Sztuka Podhalańska”.

Po śmierci został pochowany na Starym Cmentarzu w Zakopanem (kw. P-I-27)^[1].

Uchodził za jednego z najzdolniejszych uczniów Jana Stanisławskiego i jednego z najwierniejszych kontynuatorów malarstwa pejzażowego. Początkowo tworzył wielkoformatowe obrazy na płótnie, a w latach 20. XX w. niemal wyłącznie na tekturze. Malował w plenerze, utrwalał widoki Wołynia, Podola, okolic Krakowa i Tatr, niekiedy przedstawiał dekoracyjne martwe natury.

Anna Król. Widok na Tatry Stanisława Kamockiego. „TATRY TPN”. 2 (32), s. 116-118, 2010. Zakopane: Tatrzański Park Narodowy. ISSN 0867-4531.
Janina Lazar, Kamocki Stanisław Józef Juliusz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XI (redaktor naczelny Emanuel Rostworowski), Wrocław-Warszawa-Kraków 1964–1965, s. 587–589