Stanisław Harasimiuk

Stanisław Harasimiuk
Data i miejsce urodzenia	21 października 1939 ; Komarówka Podlaska
Narodowość	polska
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Dziedzina sztuki	literatura piękna
Gatunek	reportaż, powieść
	Odznaczenia
	Nagrody
	Nagroda im. Bolesława Prusa: 1972; Nagroda „Życia Literackiego”: 1980; Nagroda im. J. Chałasińskiego w 1982;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Harsimiuk (ur. 21 października 1939 w Komarówce Podlaskiej) – polski pisarz, dziennikarz i reportażysta.

Życiorys

Urodził się 21 października 1939 roku w Komarówce Podlaskiej. Jego rodzicami byli Wawrzyniec Harasimiuk i Leokadia z Domańskich. W 1959 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Komarówce i rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów w 1964 roku pracował przez rok jako polonista w Liceum Ogólnokształcącym w Komarówce, następnie jako inspektor w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu (1965–1966), ekonomista w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie oraz redaktor naczelny tamtejszej gazetki zakładowej „Głos FSC” (1967–1969). W 1967 roku zadebiutował w „Kulturze i Życiu” reportażem Jest taka wieś Komarówka. W 1969 roku rozpoczął pracę jako kierownik działu artystycznego Domu Kultury w Lublinie, następnie w latach 1971–1973 pełnił funkcję inspektora w Zakładach Zbożowych, a w latach 1973–1974 pracował na stanowisku sekretarza Towarzystwa Kultury Teatralnej w Lublinie. Od roku 1974 zajmował się etatową pracą dziennikarską: był członkiem redakcji „Sztandaru Ludu” (1974–1976) oraz „Tygodnika Kulturalnego” (do 1990). Publikował w licznych czasopismach, m.in. w: „Polityce”, „Kamenie”, „Życiu Literackim”, „Argumentach”, „Wokandzie”, „Dniu” i „Kurierze Lubelskim”. Był członkiem NSZZ „Solidarność” w latach 1980–1989.

Życie prywatne

Od 1962 roku żonaty z Alicją Zofią Surowską. Ojciec dwójki dzieci (Agnieszki Ewy i Adama Jerzego). Jest zapalonym podróżnikiem, odwiedził m.in. Azję Środkową, Kaukaz, Europę Zachodnią i Środkową.

Twórczość

Stanisław Harasimiuk jest autorem reportaży, recenzji, artykułów publicystycznych, opowiadań i powieści. M.in.:

Warianty (1971) – reportaż,
W buraczanym Eldorado. Brałem łapówki (1974) – reportaż,
"Die Grossmutter" (1975) – opowiadanie w "Moderne Erzähler der Welt Polen", Horst Erdmann Verlag ISBN 3-7711-0776-8
Babka (1977) – tom opowiadań,
Za piękną fasadą (1980) – reportaże,
Fucha (1981) – reportaże,
Było wiele wyroków (1982) – reportaże,
Nie ma tego złego (1982) – reportaże,
Milionerzy i pomywacze (1983) – reportaż,
My, gastarbaiterzy (1987) – reportaże,
Trzynastu (1994) – reportaż,
Jak brat z bratem (2007) – reportaże,
Powrót do Itaki – powieść (napisana w 1980, nieopublikowana z powodu cenzury, wydana w 2007),
Powrót do Itaki – wyd. II poprawione, 2012,
Jak brat z bratem – wyd. II poprawione, 2012,
Oszust w cylindrze (2014) – powieść, Wydawnictwo Polihymnia.

Nagrody i odznaczenia

I nagroda w konkursie Wydawnictwa Literackiego i "Życia Literackiego" "Człowiek wybiera" w 1968 roku za opowieść epistolarną Szanowny panie profesorze! (pięć listów i jedna odpowiedź).
Nagroda im. Bolesława Prusa w 1972 za Warianty. Reportaże.
Złoty Krzyż Zasługi w 1979.
Nagroda "Życia Literackiego" w 1980 za Za piękną fasadą.
Nagroda im. J. Chałasińskiego w 1982 za Było wiele wyroków.
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1986.

Bibliografia

Stanisław Harasimiuk. W: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury : słownik biobibliograficzny. Tom 3.. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994. ISBN 83-02-05636-7.
Przemysław Czapliński: Kalendarium życia literackiego 1976-2000 : wydarzenia, dyskusje, bilanse. Kraków: Wydaw. Literackie, 2003. ISBN 83-08-03417-9 (opr. brosz.).