Stanisław Getter
Stanisław Henryk Getter (ur. 7 maja 1895 we Lwowie, zm. 6 maja 1974 we Wrocławiu) – podpułkownik Polskich Sił Zbrojnych.
 podpułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
40 Pułk Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-ukraińska (obrona Lwowa), |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 7 maja 1895 we Lwowie[1]. W 1914 ukończył VII klasę w Gimnazjum im. Mickiewicza we Lwowie (w jego klasie był Kajetan Czarkowski-Golejewski)[2].
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia podporucznika[3]. U kresu wojny w listopadzie 1918 brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[1]. Później uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920[1]. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 marca 1922[4], a następnie na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[5][6][7]. W początkowych latach 20. był oficerem 40 pułku piechoty we Lwowie[8][9]. W późniejszych latach 20. jako oficer lwowskiego pułku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[10]. W 1928 był dowódcą kompanii granicznej KOP „Lewacze”[11]. W 1932 był oficerem 13 pułku piechoty w Pułtusku[12]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[13].
Według stanu z marca 1939 był kwatermistrzem batalionu KOP „Orany”[14][15]. Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 był dowódcą tej jednostki w trakcie obrony Wilna[16][17]. Po przedostaniu się na Zachód wstąpił do Wojska Polskiego we Francji i szeregach 2 Dywizji Strzelców Pieszych walczył w kampanii francuskiej w 1940[1]. Następnie został internowany w Szwajcarii[18].
Po wojnie pozostał na emigracji. Służył w Oddziałach Wartowniczych przy wojskach amerykańskich[1]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[1]. Zmarł 6 maja 1974 we Wrocławiu[1]. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Świętej Rodziny[19].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Walecznych (przed 1923)
- Srebrny Krzyż Zasługi (przed 1932)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 27, s. 103, Grudzień 1974. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi Gimnazyum im. Mickiewicza we Lwowie za rok szkolny 1913/14. Lwów: 1914, s. 21.
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 31.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 428.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 370.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 210.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 53.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 242.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 136.
- ↑ Obsada oficerska bg „Bereźne” ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 543.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 296.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 649.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 936.
- ↑ Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 169. ISBN 83-88973-58-4.
- ↑ Jerzy Prochwicz. Walki oddziałów KOP na obszarach północno-wschodniej Polski. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. Nr 13, s. 40, 2000.
- ↑ Józef Smoliński Polacy internowani w Szwajcarii (1940-1945). Dokumenty prawno-organizacyjne. Wykaz internowanych, wyd. Warszawa-Piotrków Trybunalski, 2003, s. 124
- ↑ Stanisław Getter. cmentarze24.pl. [dostęp 2018-10-14].
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Bereźne” w latach 1927-1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.