Stacje księżycowe
Stacje księżycowe (chiń. 二十八宿; pinyin Èrshí Bāxiù) – w tradycyjnej chińskiej astronomii dwadzieścia osiem konstelacji gwiezdnych, położonych wzdłuż równika niebieskiego, które przemierza Księżyc podczas obiegu Ziemi. Każdą z nich zamieszkuje inny duch, władający kolejnym dniem. Stacje podzielone są po siedem w cztery grupy, z których każda ma swój symbol i odpowiadające mu porę roku oraz kierunek świata.
28 stacji księżycowych odgrywało ważną rolę w dawnej astrologii, stąd często ich symbole umieszczano na kompasach geomantycznych[1].
| Symbol | Stacja | |||
|---|---|---|---|---|
| Liczba porządkowa | Nazwa | Tłumaczenie | ||
| Zielony Smok: Wiosna, wschód |
1 | 角 (Jiăo) | Róg | |
| 2 | 亢 (Kàng) | Szyja | ||
| 3 | 氐 (Dĭ) | Podstawa domu | ||
| 4 | 房 (Fáng) | Pokój | ||
| 5 | 心 (Xīn) | Serce | ||
| 6 | 尾 (Wěi) | Ogon | ||
| 7 | 箕 (Jī) | Kosz | ||
| Czarny Żółw: Zima, północ |
8 | 斗 (Dǒu) | Czerpak | |
| 9 | 牛 (Niú) | Bawół | ||
| 10 | 女 (Nǚ) | Panna | ||
| 11 | 虛 (Xū) | Pustka | ||
| 12 | 危 (Wēi) | Wierzchołek dachu | ||
| 13 | 室 (Shì) | Dom | ||
| 14 | 壁 (Bì) | Ściana | ||
| Biały Tygrys: Jesień, zachód |
15 | 奎 (Kuí) | But | |
| 16 | 婁 (Lóu) | Kopiec | ||
| 17 | 胃 (Wèi) | Brzuch | ||
| 18 | 昴 (Mǎo) | Plejady | ||
| 19 | 畢 (Bì) | Sieć | ||
| 20 | 觜 (Zī) | Dziób | ||
| 21 | 參 (Shēn) | Orion | ||
| Czerwony Ptak: Lato, południe |
22 | 井 (Jǐng) | Studnia | |
| 23 | 鬼 (Guǐ) | Duch | ||
| 24 | 柳 (Liǔ) | Wierzba | ||
| 25 | 星 (Xīng) | Ptasia gwiazda | ||
| 26 | 張 (Zhāng) | Łuk | ||
| 27 | 翼 (Yì) | Skrzydło | ||
| 28 | 軫 (Zhěn) | Powóz | ||
Przypisy
edytuj- ↑ Wolfram Eberhard: Symbole chińskie. Słownik. Kraków: Universitas, 2007, s. 241. ISBN 97883-242-0766-4.
Bibliografia
edytuj- Derek Walters: Mitologia Chin. Poznań: Don Wydawniczy Rebis, 1996. ISBN 83-7120-229-6.