Karierę zaczynał w 1994 roku w barwach akademickiego klubu sportowego Paris UC, z którego sekcji siatkówki powstał w 1998 roku klub Paris Volley. W barwach tych zespołów zdobył 7 tytułów mistrza Francji (1996–1998, 2000–2003), 4 Puchary Francji (1997, 1999, 2000, 2001), raz zwyciężył w europejskiej Lidze Mistrzów siatkarzy (2001)[3], wywalczył Superpuchar Europy (2001)[4] i Puchar Zdobywców Pucharów (2000)[5].
W 2003 roku wyjechał do Włoch reprezentując barwy Bre Banca Lannutti Cuneo. W sezonie 2003/2004 osiągnął w barwach tego zespołu finał Pucharu Włoch, a w Serie A jego zespół odpadł w ćwierćfinałach play-off[3]. Następnie przeniósł się do Hiszpanii, gdzie w latach 2004–2007 występował w zespole CV Pòrtol, gdzie w ciągu trzech sezonów zdobył dwa tytuły mistrza Hiszpanii (2006, 2007), dwa Puchary Hiszpanii (2005, 2006)[3] i jeden Superpuchar (2005)[6].
Od 2007 roku do końca kariery w 2014 roku występował w lidze polskiej. Był pierwszym wielkim siatkarzem z zagranicy, który trafił do polskiej ligi[7]. Występy w lidze zaczynał w Skrze Bełchatów, gdzie cztery razy z rzędu zdobywał mistrzostwo Polski (2008–2011), dwa Puchary Polski (2009, 2011), dwukrotnie został klubowym wicemistrzem świata 2009, 2011 i dwukrotnie zdobył trzecie miejsce w Lidze Mistrzów siatkarzy (2008, 2010). W 2011 roku przeszedł do zespołu Delecta Bydgoszcz, gdzie występował przez dwa kolejne sezony. 26 kwietnia 2013 roku ponownie został siatkarzem Skry Bełchatów[3].
27 kwietnia 2014 roku po meczu finałowym o mistrzostwo Polski z Asseco Resovią, wygranym 3:0, Antiga zakończył karierę siatkarską[3].
W latach 1998–2010 wystąpił w 306 meczach reprezentacji Francji. Był brązowym medalistą mistrzostw świata z 2002 roku i dwukrotnie wywalczył z tą reprezentacją wicemistrzostwo Europy w 2003 i 2009 roku. Zdobył też srebrny medal Ligi Światowej w 2006 roku. Z reprezentacją Francji uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie jego reprezentacja odpadła już w fazie grupowej. W kwietniu 2011 roku ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery[8].
24 października 2013 roku został ogłoszony selekcjonerem reprezentacji Polski, funkcję zaczął pełnić w maju 2014 roku po zakończeniu kariery zawodniczej[9]. 21 września 2014 w meczu finałowym po zwycięstwie nad reprezentacją Brazylii (3-1), odniósł swój pierwszy trenerski sukces i zdobył wraz z reprezentacją Polski mistrzostwo świata[10].
Kilka miesięcy później, 14 grudnia 2016 roku ogłoszono Antigę selekcjonerem reprezentacji Kanady, pracę rozpoczął od 1 maja następnego roku[14]. W pierwszym sezonie pracy podopieczni trenera zdobyli brązowy medal Ligi Światowej. Na początku października 2018 roku szkoleniowiec, z przyczyn osobistych, zrezygnował z posady[15].
Od 16 maja 2019 jest trenerem żeńskiego klubu Developres Rzeszów. 8 lutego 2022 klub ogłosił[16], że przedłużono umowę z Antigą o kolejne 2 lata. W grudniu 2023 poinformowano, że po sezonie 2023/2024 Francuz odejdzie z zespołu[17].
10 grudnia 2014 roku otrzymał z rąk Ambasadora Republiki Francuskiej w RPPierre Buhlera Złoty medal za zasługi dla Sportu i Młodzieży (Médaille d'or de la jeunesse, des sports et de l’engagement associatif)[22][23], będący najwyższym francuskim odznaczeniem sportowym.
.jpg)
