Juliusz Lubicz-Lisowski: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

Debiutował we wrześniu 1924 rolą kolejarza w ''Podróży po Warszawie'' [[Feliks Szober|Feliksa Szobera]] w [[Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Warszawie|Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Warszawie]] w reżyserii [[Leon Schiller|Leona Schillera]]<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Lubicz-Lisowski| imię = Juliusz| autor link = | tytuł = Wspomnienia starego aktora| wydawca = KAW| miejsce = Warszawa| rok = 1988| strony = 9-10| isbn = 83-03-02165-6}}</ref>. Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] występował na deskach teatrów warszawskich, [[Łódź|łódzkich]] i [[poznań]]skich. Po 1945 występował na scenach [[Teatr Powszechny w Łodzi|Teatru Powszechnego]] w Łodzi (1945–1952), [[Teatr Wybrzeże|Teatru Wybrzeże]] w [[Gdańsk]]u (1952–1955), [[Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie|Bałtyckiego Teatru Dramatycznego]] w [[Koszalin]]ie (1955–1956, także dyrektor), [[Teatr Miejski w Gliwicach|Operetki Śląskiej]] w [[Gliwice|Gliwicach]] (1957–1959, także dyrektor) oraz Estrady Łódzkiej (1960–1963). Później występował gościnnie na kilku innych scenach. Pod koniec swojego życia był najstarszym, czynnym zawodowo aktorem w Polsce.