Spaniel pikardyjski

Spaniel pikardyjski – rasa psów, należąca do grupy wyżłów (sekcja: wyżły kontynentalne, typ: „spaniel”). Podlega próbom pracy.

Spaniel pikardyjski

Spaniel pikardyjski na Światowej Wystawie Psów Rasowych w Poznaniu
Inne nazwy	Epagneul Picard, Picardy Spaniel
Kraj patronacki	Francja
Kraj pochodzenia	Francja
Wymiary
Wysokość	55-60 cm
Masa	20-25 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa VII, Sekcja 1, nr wzorca 108

Rys historyczny

Pies ten pochodzi z doliny Sommy w regionie Pikardii w północnej Francji. Po raz pierwszy zaprezentowany podczas paryskiej wystawy psów w 1904.

Użytkowość

Rasa ta hodowana jest w dolinie Sommy do polowań na bekasy i kaczki.

Temperament

Towarzyski, łagodny wesoły. Ceniony pies do towarzystwa. Łatwy w szkoleniu, lubi przypodobać się właścicielowi.

Zachowanie w środowisku

Żyje zgodnie z innymi psami i zwierzętami. Cierpliwy wobec dzieci. Jest czujny i zawsze zapowiada obecność obcych, a w razie konieczności gotów do obrony.

Ruch

Wymaga dużo ruchu. Wskazane, by spaniel pikardyjski miał możliwość biegania. Często lubią zabawy (np. aportowanie) i pływanie.

Budowa

Silne kończyny, czaszka szeroka i okrągła z zaznaczonym guzem potylicznym. Szeroka klatka piersiowa, szyja dobrze umięśniona. Uszy osadzone dość nisko.

Szata i umaszczenie

Włosy o średniej długości są gładkie lub lekko faliste. Czarne i białe włosy są tak przemieszane, że sierść sprawia wrażenie błękitnej. Spotyka się egzemplarze o maści szarej z czekoladowym przesianiem.

Popularność w Polsce

W Polsce rasa jest mało popularna.

Bibliografia

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5. Brak numerów stron w książce