Spadkobiercy (powieść)
Spadkobiercy (ang. The Inheritors: An Extravagant Story) – powieść brytyjskiego pisarza Forda Madoksa Forda napisana wspólnie z Josephem Conradem[a][1], wydana w 1901 w wydawnictwie „William Heinemann”.
Pierwsze polskie wydanie ukazało się w 1959 nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego w przekładzie i z posłowiem Henryka Krzeczkowskiego[2].
Powieść pseudo-fantastyczna zawiera prorocze wizje dotyczące korupcji i wpływu XX wieku na brytyjską arystokrację. Zdzisław Najder nazywa ją „satyryczną fantazją «z kluczem»”[3].
Fabuła
edytujArthur, niezbyt zdolny pisarz spotyka pewną fascynującą kobietę, która twierdzi, że pochodzi z „Czwartego Wymiaru”. Potem kobieta przedstawia Arthurowi innych Czwartowymiarowców, intrygantów zajmujących wysokie stanowiska, którzy zamierzają zapanować nad Ziemią. Skomplikowana fabuła ujawnia polityczną i finansową korupcję w najwyższych kręgach władzy. Pod postaciami bohaterów ukryte są prawdziwe osoby: Joseph Chamberlain, Arthur Balfour, Alfred Harmsworth i Leopold II Koburg[4].
Uwagi
edytuj- ↑ Najder pisze: „Udział Conrada w Spadkobiercach polegał niemal wyłącznie na doradzaniu Fordowi, a raczej napędzaniu go do poprawek, i układaniu się z wydawcami. Ford był autorem pomysłu i całego niemal tekstu; nazwisko Conrada ułatwiało sprzedanie książki wydawcom.”.
Przypisy
edytuj- ↑ Zdzisław Najder: Życie Conrada-Korzeniowskiego. T. 1. PIW, 1980, s. 367.
- ↑ Spadkobiercy / Joseph Conrad i Ford Madox Hueffer ; przeł. Henryk Krzeczkowski ; [posłowie Henryk Krzeczkowski]. Biblioteka Narodowa. [dostęp 2020-06-15]. (pol.).
- ↑ Zdzisław Najder: Życie Conrada-Korzeniowskiego. T. 1. PIW, 1980, s. 368.
- ↑ Joseph Conrad and Ford Madox Ford: The Inheritors. The Modern Novel. [dostęp 2020-06-15]. (pol.).