Spółdzielnia Pracy Rękodzieła Artystycznego Rytosztuka
Spółdzielnia Pracy Rękodzieła Artystycznego RYTOSZTUKA - spółdzielnia pracy powstała w styczniu 1950 zajmująca się wytwarzaniem biżuterii srebrnej, złotej i odznak na zlecenie różnych instytucji. W 2007 roku postawiona w stan likwidacji przez głównego udziałowca - firmę W. Kruk[1]
 Znak imienny (imiennik) stosowany na wyrobach Rytsztuki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
Jeleniogórska 14, 60-179 Poznań |
| Data założenia |
1950 |
| Data likwidacji |
2007 |
| Forma prawna |
Spółdzielnia pracy następnie Sp. z. o.o. |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie Poznania  | |
 52°23′32,1205″N 16°50′51,9251″E/52,392256 16,847757
| |
Historia
edytujSpółdzielnia powstała w styczniu 1950, 14 założycieli (członków spółdzielni) wywodziło się z Poznańskiego środowiska złotniczego, głównie byli to pracownicy zakładów Romana Fabisza, Mariana Lubińskiego i Aleksandra Tyrały. Głównym projektantem była Irena Lisiecka-Piotrowicz. Wzornictwo Rytosztuki w odróżnieniu od wielu innych spółdzielni złotniczych z epoki PRL nie odnosiło się do sztuki ludowej ani historyzmu, przeważało proste wzornictwo wykonywane ręcznie często zdobione grawerowaniem lub kameryzacją[1].
W 1972 zorganizowano oddział terenowy w Zielonej Górze, gdzie zatrudniono 15 rzemieślników, zakład po sześciu latach stał się samodzielny przyjmując nazwę "LUBUSKA"[2].
Końcówka lat 80. przynosi Spółdzielni kryzys, co skutkuje zmniejszeniem zatrudnienia i przestawieniem produkcji głównie na produkcję maszynową i seryjną[2].
W 1992 przedsiębiorstwo staje się spółką pracowniczą, a w 1993 firma W. Kruk głównym udziałowcem, który prowadzi zarazem dystrybucję biżuterii w swojej sieci salonów[2].
W 2007 W. Kruk przejmuje cały majątek i działalność wytwórczą Rytosztuki, a samą spółkę postawił w stan likwidacji.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Anna Wiszniewska, Spółdzielnie artystyczne i ich rola w rozwoju współczesnej biżuterii, Warszawa: IS PAN Warszawa, s. 5 [dostęp 2024-10-15] (pol.).
- ↑ a b c Anna Wiszniewska, Spółdzielnie artystyczne i ich rola w rozwoju współczesnej biżuterii, Warszawa: IS PAN Warszawa, s. 6 [dostęp 2024-10-15] (pol.).