Sos ostrygowy
Sos ostrygowy (chiń. 蠔油; pinyin háoyóu; taj. ซอสหอยนางรม chot hoynamrom) – gęsty sos sporządzany na bazie ekstraktu z gotowanych ostryg; przyprawa popularna w kuchni kantońskiej oraz kuchniach krajów Azji Południowo-Wschodniej; stosowana w Kambodży, Tajlandii, Hongkongu, w Europie i na kontynencie amerykańskim[1] . Powstają również odmiany regionalne sosu ostrygowego.
Sos ostrygowy jest naturalnie ciemny, lecz w handlu spotyka się wiele podróbek, w których ciemny kolor uzyskano za pomocą barwnika karmelowego.
Historia
edytujReceptura tradycyjna
edytujSos ostrygowy został przypadkowo wynaleziony w 2. połowie XIX wieku przez Lee Kum Sheung, który zbyt długo gotował ostrygi. W ten sposób zamiast bulionu otrzymał gęsty sos o ciemnej barwie i aromatycznym zapachu. Jest to też tradycyjna receptura otrzymywania sosu ostrygowego[2].
Sos ostrygowy został wynaleziony całkiem przypadkiem. W 1888 roku pewien chiński restaurator Lee Kum Sheung jak zwykle wybrał się do pracy w Nanshui, w której przygotowywał zupę z ostryg. Tego dnia stracił jednak poczucie czasu i zostawił garnek z ostrygami na ogniu o wiele dłużej niż zwykle. Przypomniał sobie o gotującym się daniu dopiero, gdy poczuł silny zapach. Podniósł więc pokrywkę garnka i zauważył, że zupa ostrygowa zamieniła się w gęsty sos o pysznym smaku. Wkrótce po swoim odkryciu zaczął sprzedawać sos ostrygowy, który zdobył podniebienia mieszkańców okolicy.
Receptura uprzemysłowiona
edytujReceptura sosu ostrygowego otrzymywania na skalę przemysłową przez lata ulegała zmianom. Obecnie sos ten otrzymuje się z wody z dodatkiem skrobi kukurydzianej, cukru, soli oraz ekstraktu ostrygowego, a w celu uzyskania ciemnej barwy dodawany jest też karmel[2].
XX wiek
edytujWkrótce po swojej pierwszej odsłonie sosu ostrygowego firma Lee Kum Kee rozpoczęła na skalę przemysłową produkować sos ostrygowy i inne sosy kuchni chińskiej. Co ciekawe – sos ostrygowy tak bardzo wpasował się w gust Chińczyków, że w latach 50. XX wieku (60 lat później) byli gotowi zapłacić za jego butelkę 20% swojej wypłaty[3].
Sukces sosu ostrygowego może różnież zobrazowany faktem, że ów sos wszedł w skład jadłospisu astronautów na chińskich statkach kosmicznych Shenzhou IX, Shenzhou X oraz Shenzhou XI[3].
W ogólnym ujęciu dochody i popularność wynikająca z sosu ostrygowego zapewniła jego wynalazcy ogólnoświatowy rynek zbytu[3].
Właściwości
edytujSos ostrygowy jest gęstą, ciemnobrązową, słodko-słoną syropowatą cieczą[2]; po ochłodzeniu koagulującą i przechodzącą w konsystencję żelu.
Zastosowanie
edytujSos ostrygowy stosuje się jako przyprawę do dań azjatyckich z[2]:
- ryb
- wieprzowiny
- wołowiny
- owoców morza.
Sos ten wykorzystuje się do zup, sałatek czy gotowanych warzyw[2].
Wspomina się o konieczności przestrzegania umiaru podczas stosowania sosu ostrygowego, ze względu na specyficzny i charakterystyczny smak może w przypadku użycia zbyt dużej ilości zaburzyć smak potraw obniżając ich walory smakowe[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Augustyniak 2021 ↓.
- ↑ a b c d e f Zastosowanie Sosu Ostrygowego. ChińskiePrzepisy.pl. [dostęp 2022-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ a b c d Augustyniak 2021 ↓, Sos ostrygowy - co to takiego?.
Bibliografia
edytuj- Katarzyna Augustyniak: Sos ostrygowy – właściwości, skład i zastosowanie sosu ostrygowego. Ekologia.pl, 2021. [dostęp 2022-01-29]. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Przepisy (ang.)