Sopdu
bóstwo staroegipskie
Sopdu (Soped, Sopedu) – egipski bóg, określany jako Pan Wschodu i bóstwo wschodniego pogranicza.
W zapisie hieroglificznym i wizerunku kultowym przedstawiany w postaci siedzącego sokoła lub jako człowiek z koroną z dwóch piór sokolich i z pasem szesemet[1]. Nierzadko wyobrażany też w postaci azjatyckiego wojownika[2].
Pierwotnie jako bóstwo lokalne czczony tylko w XX nomie Dolnego Egiptu, później zyskał szersze znaczenie. W epoce Średniego Państwa łączono go z Horusem; jako Har-Sopdu uważany za jego osobną postać w czasach Nowego Państwa. Występuje w Tekstach Piramid, w niejasnym związku z zębami zmarłych[1]
Od jego imienia nazwano miasto Per-Sopdu (dzisiejsze Saft el-Henna)[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik, 1995, s. 205-206, ISBN 83-07-02470-6
- ↑ François Daumas: Od Narmera do Kleopatry. Cywilizacja starożytnego Egiptu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 469.
- ↑ François Daumas: Od Narmera do Kleopatry. Cywilizacja starożytnego Egiptu, dz. cyt., s. 230.