Sojuz-Wostok
radziecka rakieta nośna
Sojuz-Wostok (ozn. kodowe 11A510) – radziecka rakieta nośna, pochodna pocisku balistycznego R-7. Wykorzystywała ona główne i pomocnicze silniki rakiety Sojuz, drugi człon rakiety Wostok-2 oraz bliżej nieokreślony trzeci stopień. Rakieta powstała wskutek anulowania programu rakiet UR-200, w celu wynoszenia prototypowych satelitów RORSAT, do czasu rozpoczęcia eksploatacji rakiety Cyklon-2.[1]
| Rodzina rakiet nośnych R-7 | |
| Producent | |
|---|---|
| Data pierwszego startu |
27 grudnia 1965 |
| Data ostatniego startu |
20 lipca 1966 |
| Statystyki | |
| Wszystkie starty |
2 |
| Udane starty |
2 (100%) |
| Nieudane starty |
0 |
| Zdolność wynoszenia |
4 500 kg na orbitę o wys. 200 km, przy nachyl. 65° |
| Siła ciągu przy starcie |
4037,7 kN |
| Wymiary | |
| Długość |
31 m |
| Średnica |
2,95 m |
| Masa całkowita |
275 000 kg |
| Stopnie rakiety | |
| Stopień 0. | |
| Stopień 1. | |
| Stopień 2. | |
Starty
edytuj- 27 grudnia 1965, 22:19 GMT; miejsce startu: Bajkonur (LC-31/6), Kazachstan
Ładunek: Kosmos 102; Uwagi: start udany - 20 lipca 1966, 09:07 GMT; miejsce startu: Bajkonur (LC-31/6), Kazachstan
Ładunek: Kosmos 125; Uwagi: start udany