Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Twerze

Sobór Zmartwychwstania Pańskiegoprawosławny sobór w Twerze, katedra eparchii twerskiej. Wzniesiona w 1914.

Sobór Zmartwychwstania Pańskiego
Воскресенский собор
Zabytek: nr rej. 6900042029[1] z dnia 30.08.1960
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 twerski

Miejscowość

Twer

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Zmartwychwstania Pańskiego w Twerze

Wezwanie

Zmartwychwstania Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

Pascha

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Sergiusza (Sriebrianskiego)

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Twer, sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie obwodu twerskiego
Mapa konturowa obwodu twerskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Twer, sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie Tweru
Mapa konturowa Tweru, w centrum znajduje się punkt z opisem „Twer, sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Ziemia56°51′05,7″N 35°52′22,0″E/56,851583 35,872778
Strona internetowa

Sobór powstał w 1914 z przeznaczeniem dla robotników manufaktury Morozowa, żyjących na osobnym osiedlu. Był połączony z kompleksem zabudowań żeńskiego monasteru Narodzenia Pańskiego. Budynek był jedną z cerkwi wzniesionych w całym Imperium Rosyjskim dla upamiętnienia trzystu lat panowania rodu Romanowów. Tysiąc rubli na jego budowę przekazał car Mikołaj II. Gotową świątynię poświęcił arcybiskup twerski i kaszyński Serafim (Cziczagow). W czasie ceremonii obecna była inna inicjatorka budowy świątyni – wielka księżna Elżbieta Fiodorowna Romanowa, będąca przełożoną żeńskiego monasteru Świętych Marty i Marii w Moskwie. Cerkiew była czynna zaledwie przez kilka lat. Po rewolucji październikowej władze bolszewickie zamknęły ją razem z sąsiednim monasterem Narodzenia Pańskiego i przeznaczyły na cele świeckie. Obiekt zwrócono eparchii dopiero w 1988. Cztery lata później biskup twerski i kaszyński Wiktor (Olejnik) dokonał jego ponownego poświęcenia. Budynek został gruntownie wyremontowany.

Od 2000 szczególnym obiektem kultu w soborze są relikwie św. Sergiusza (Sriebrianskiego), hieromnicha służącego jako kapelan mniszek z monasteru Świętych Marty i Marii, nowomęczennika. Obok świątyni została wzniesiona kaplica pod wezwaniem Świętych Cierpiętników Cara Mikołaja II i Jego Rodziny.

Sobór reprezentuje styl neoruski, naśladuje średniowieczną architekturę sakralną ziemi pskowskiej.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj