Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Szui

Sobór Zmartwychwstania Pańskiego
Собор Воскресения Христова в Шуе
	nr rej. 3710104000
	sobór katedralny
	; Sobór Zmartwychwstania Pańskiego (z prawej) i wolnostojąca dzwonnica (z lewej)
Państwo	Rosja
Obwód	iwanowski
Miejscowość	Szuja
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	szujska
Katedra	od 2012
Wezwanie	Воскресение Христово (Zmartwychwstania Pańskiego)
Wspomnienie liturgiczne	Pascha
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1792
Data zakończenia budowy	1798
Data zamknięcia	1937
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Data reaktywacji	1991
Dane świątyni
Styl	klasycystyczny
Architekt	I. I. Maricelli (dzwonnica)
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 106 m
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; wolnostojąca
	Położenie na mapie Rosji Szuja, sobór Zmartwychwstania Pańskiego
	Położenie na mapie obwodu iwanowskiego Szuja, sobór Zmartwychwstania Pańskiego
	56°51′24,0″N 41°23′01,0″E/56,856667 41,383611
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sobór Zmartwychwstania Pańskiego (ros. Собор Воскресения Христова в Шуе (nazwa oficjalna) lub Воскресенский собор (nazwa potoczna)) – prawosławny sobór położony w Szui przy pl. Zielonym (пл. Зелёная). Katedra eparchii szujskiej.

Budynek soboru został zbudowany w latach 1792–1798 w stylu klasycystycznym. Wcześniej na jego miejscu stała drewniana, parafialna cerkiew Zmartwychwstania.

Najbardziej charakterystycznym elementem architektury soboru jest jego wolnostojąca, pięciokondygnacyjna dzwonnica, zbudowana według projektu i pod nadzorem I.I. Maricellego w latach 1810–1833, wysoka na 106 m^[1]. Jest to najwyższa w Europie wolnostojąca dzwonnica^[2].

W dzwonnicy wisiał w przeszłości jeden z największych dzwonów Rosji; miał on wysokość 5 arszynów (ok. 3,5 m) i średnicę 4 arszyny (ok. 2,8 m) i ważył 1270 pudów (ok. 21 ton).

W 1937 sobór został zamknięty przez władze komunistyczne i przeznaczony na magazyn. Zwrócony wiernym w 1991.

Drogocennym elementem wyposażenia soboru była Szujsko-Smoleńska Ikona Matki Bożej z 1655, uznana za cudowną w 1666. Przepadła bez śladu w latach 30. XX w.^[3]

Przypisy

↑ Emporis: Voskresensky Sobor Belltower Shuya. [dostęp 2010-12-17]. (ang.).
↑ Oкруг Шуя: ОСНОВНЫЕ ОБЪЕКТЫ ПАЛОМНИЧЕСКОГО ТУРИЗМА: ТУРИСТСКИЙ ПАСПОРТ городского округа Шуя. [dostęp 2010-12-17]. (ros.).
↑ Храмы России: Собор Воскресения Христова в Шуе. [dostęp 2010-12-17]. (ros.).

[1] Emporis: Voskresensky Sobor Belltower Shuya. [dostęp 2010-12-17]. (ang.).

[2] Oкруг Шуя: ОСНОВНЫЕ ОБЪЕКТЫ ПАЛОМНИЧЕСКОГО ТУРИЗМА: ТУРИСТСКИЙ ПАСПОРТ городского округа Шуя. [dostęp 2010-12-17]. (ros.).

[3] Храмы России: Собор Воскресения Христова в Шуе. [dostęp 2010-12-17]. (ros.).

[1]

[2]

[3]