Sołomerecze
Sołomerecze (biał. Саламарэчча, ros. Соломоречье) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mińskim, w sielsowiecie Józefowo.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
223044 |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
54°04′23″N 27°28′07″E/54,073056 27,468611 |
Dawniej miasteczko i dobra. Gniazdo rodowe kniaziów Sołomereckich, będących gałęzią Rurykowiczów. Sołomereccy posiadali Sołomerecze aż do wygaśnięcia rodu w 1641, kiedy to po kądzieli przeszły na własność Stetkiewiczów, a następnie innych rodów. W 1745 cześnik smoleński Michał Golejewski zakupił Sołomerecze za 110000 zp[2].
W czasach Rzeczypospolitej ziemie te leżały w województwie mińskim. Odpadły od Polski w wyniku II rozbioru[3][4]. W granicach Rosji wieś należała do ujezdu mińskiego w guberni mińskiej. Ponownie pod polską administracją w latach 1919–1920 w okręgu mińskim Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich.
Przypisy
edytuj- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Sołomerecze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 60 .
- ↑ Zygmunt Gloger Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Województwo Mińskie.
- ↑ Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. redakcja: dr Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak.
Bibliografia
edytuj- Sołomerecze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 60 .
- Sołomerecze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 609 .
- Sołomerecze na mapie WIG