Smolicze (rejon klecki)

Smolicze
Смалічы
Смоличи
Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Rejon	klecki
Sielsowiet	Morocz
Populacja (2019); • liczba ludności	; 35
Kod pocztowy	222533
	Położenie na mapie obwodu mińskiego Smolicze
	Położenie na mapie Białorusi Smolicze
	Położenie na mapie Polski w 1939 Smolicze
	52°55′45″N 26°49′16″E/52,929167 26,821111

Smolicze (biał. Смалічы, Smaliczy; ros. Смоличи, Smoliczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Morocz.

Historia

Pod zaborami i w II Rzeczypospolitej zaścianek. W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie słuckim.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim^[a], w powiecie nieświeskim^[a], w gminie Zaostrowiecze^[2]. W 1921 miejscowość liczyła 204 mieszkańców, zamieszkałych w 41 budynkach, w tym 160 Polaków, 34 Białorusinów, 3 Żydów i 7 osób innej narodowości^[b]. 139 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego, 62 prawosławnego i 3 mojżeszowego^[2].

Położone były wówczas w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

↑ ^a ^b Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w województwach poleskim (1921 - 1926) i nowogródzkim (1926 - 1945) oraz w powiatach słuckim (do 1920), łuninieckim (1920 - 1926) i nieświeskim (1926 - 1945)
↑ Innej niż polska, białoruska, rusińska, tutejsza (poleska), niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Zaostrowiecze było 21 Rosjan i 7 Tatarów. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
↑ ^a ^b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia

Smolicze (2), pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 906 .
Mapa WIG Siniawka. [dostęp 2024-01-08]. (pol.).
Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-01-08]. (ros. • biał.).

[uwaga1-2] Przynależność wojewódzka i powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w województwach poleskim (1921 - 1926) i nowogródzkim (1926 - 1945) oraz w powiatach słuckim (do 1920), łuninieckim (1920 - 1926) i nieświeskim (1926 - 1945)

[uwaga2-4] Innej niż polska, białoruska, rusińska, tutejsza (poleska), niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Zaostrowiecze było 21 Rosjan i 7 Tatarów. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

[spis-1] Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.

[przypis1-3] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

[1]

[a]

[2]

[b]