Sin-muballit
Sin-muballit (Sîn-muballiṭ)[1] – piąty król ze słynnej I dynastii z Babilonu, następca Apil-Sina i ojciec Hammurabiego, panował przez 20 lat (1812-1793 p.n.e. - chronologia średnia).
Władca ten kontynuował z wielkim rozmachem rozbudowę systemu obronnego państwa, wznosząc nowe fortyfikacje i umocnienia. W 1810 r. p.n.e. zorganizował koalicję państw północnej Babilonii przeciw królowi Larsy - Rim-Sinowi I, którą ten jednak zdołał pokonać. 11 lat później, w 1799 r. p.n.e., Sin-muballit zaatakował Rim-Sina I ponownie i zdołał pokonać w otwartej bitwie wojska Larsy, wieńcząc sukces zdobyciem niedługo później ważnego miasta Isin (1796 r. p.n.e.). Umierając pozostawił on swemu synowi Hammurabiemu państewko małe, lecz silne i rozwinięte gospodarczo.
Przypisy
edytuj- ↑ Frayne D.R., Old Babylonian Period (2003-1595 BC), The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods, tom 4, University of Toronto Press, 1990, s. 331.
Bibliografia
edytuj- Hammurabi, Kodeks Hammurabiego, Marek Stępień (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo ALFA, 2000, s. 19, ISBN 83-7179-192-5, OCLC 69561864 .