Silusa rubiginosa

	Silusa rubiginosa
	Erichson, 1837
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Homalotini
Podplemię	Silusina
Rodzaj	Silusa
Podrodzaj	Silusa s.str.
Gatunek	Silusa (Silusa) rubiginosa
Synonimy
	Oxypoda rufula Motschulsky, 1858; Silusa alpicola Heer, 1839;
	Oxypoda rufula Motschulsky, 1858; Silusa alpicola Heer, 1839;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Silusa rubiginosa – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic. Zamieszkuje Europę.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1837 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona. Stanowi gatunek typowy rodzaju Silusa^[1].

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3 do 3,8 mm, gęsto z wierzchu owłosionym. Głowa jest czarnobrązowa, błyszcząca, o bardzo drobnym i rozproszonym punktowaniu. Czułki mają pomarańczową barwę, a ich przedostatnie człony są szersze niż dłuższe. Przedplecze jest czarnobrązowe z szeroko rudo rozjaśnionymi krawędziami. Zarys przedplecza jest prawie półtorakrotnie szerszy niż dłuższy, nieco szerszy od głowy, o zaokrąglonych bokach i mocno rozwartych tylnych kątach. Pokrywy są brązowoczerwone z ciemnobrązowymi przyciemnieniami w okolicy tarczki i zewnętrznych kątach tylnych. Ich szerokość w barkach jest taka sama jak przedplecza. Kolor odnóży jest pomarańczowy. Odwłok ma ubarwienie czarnobrązowe z rozjaśnionymi tylnymi krawędziami tergitów. Jego powierzchnia punktowana jest dość drobno i równomiernie gęsto. Samiec ma piąty z tergitów zaopatrzony w silnie zaznaczony, podłużny kil. Na bokach przedplecza, pokryw i odwłoka wyrastają bardzo wyraźne, długie szczecinki^[2].

Ekologia i występowanie

Owad ten bytuje pod luźną korą drzew liściastych, przy wypływającym z ich ran soku oraz w korytarzach gąsienic trociniarki czerwicy. Osobniki dorosłe obserwuje się od sierpnia do maja. Zimę spędzają w spróchniałych pniach, przy nasadach starych drzew i wśród mchów na skrajach lasów^[3].

Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii oraz europejskiej części Rosji^[1].

Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR)^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 450.
↑ Arved Lompe: Gattung Silusa Er.. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-02].
↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.
↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[cpc-1] M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 450.

[ke-2] Arved Lompe: Gattung Silusa Er.. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-02].

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.

[Farkacetal-4] Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[1]

[2]

[3]

[4]