Osadnictwo
(Przekierowano z Sieć osadnicza)
Osadnictwo – całokształt działalności grup ludzkich wywołujący zmiany w środowisku geograficznym. Obejmuje ono proces zajmowania, podziału i użytkowania terenu wraz ze wszystkimi wytworami powstałymi w ramach tej działalności i służącymi jej. (według Z. Woźniaka)
Przegląd interpretacji definicji
edytuj- Według Karola Potkańskiego osadnictwo jest wynikiem wzajemnego i ciągłego oddziaływania, wzajemnej wymiany dwóch czynników: obszaru, który przedstawia pewną sumę warunków fizjograficznych i grupy ludzkiej, która także przedstawia określoną, a w każdej epoce odmienną, sumę warunków socjologicznych.
- Zbigniew Bukowski przyjmuje definicję Potkańskiego uzupełniając ją tylko: Przy badaniach osadnictwa określonych grup społecznych definicja powyższa wymaga uwzględnienia stosunków społecznych oraz wierzeń, a w społeczeństwach wyżej rozwiniętych sytuacji politycznej.
- Według Karola Buczka osadnictwo to przestrzenna forma nieadministracyjna organizacji wszelkich dziedzin życia społecznego z gospodarką na czele; to forma zmieniająca się w zależności od warunków miejsca i czasu.
- Według Stanisława Zajączkowskiego istotą procesu osadnictwa, który jest rezultatem wzajemnego oddziaływania na siebie terytorium i grupy ludzkiej jest tworzenie na terytorium zajmowanym przez daną grupę ludzką punktów osadniczych, będących nie tylko osiedlami w ścisłym tego słowa znaczeniu, tzn. siedzibami ludzi, ale także ośrodkami ich działalności gospodarczej, a stanowiących zarazem ramy, w jakich kształtują się stosunki społeczne odpowiednio do rozwoju sił wytwórczych.
- Według Zbigniewa Kobylińskiego osadnictwo to wbudowanie trwałych struktur przestrzeni społeczno-kulturowej w konkretną geosferę czysto naturalną lub uprzednio zantropogenizowaną przestrzeń geograficzną.
- Henryk Łowmiański definiuje osadnictwo w następujący sposób: Jest to rezultat oddziaływania człowieka na środowisko związane trwale z danym terenem.
Zasadnicze elementy osadnictwa
edytujNa osadnictwo, zdaniem Waldemara Chmielewskiego, składają się trzy elementy:
- ludzie: (wiedza człowieka, umiejętności, wyposażenie, ekonomika, organizacja)
- kultura, która umożliwia opanowanie i wykorzystanie środowiska wraz z jego zasobami
- obszar i jego zasoby
Badaniem tych procesów zajmują się:
- geografia osadnictwa[1] – (geografia fizyczna i antropogeografia)
- archeologia osadnictwa
- historia osadnictwa
Zakresy badawcze archeologii osadnictwa według Herberta Jankuhna:
- Środowisko naturalne
- Procesy zasiedlania i wyludniania
- Osiedla
Zobacz też
edytuj- osadnik
- bariery osadnicze
- osadnictwo wojskowe
- osadnictwo miejskie – osadnictwo wiejskie
- kolonizacja
- miasto – wieś – continuum osadnicze
- gród – osada – przysiółek – dzielnica – zespół osadniczy
- osadnictwo – urbanizacja – dezurbanizacja – kontrurbanizacja – reurbanizacja
- urbanistyka – ruralistyka
- miasto-ogród – Miasto satelickie – miasto-sypialnia,
- aglomeracja – obszar metropolitalny – zespół miejski – konurbacja – megalopolis – megamiasto
- geografia osadnictwa – geografia ludności – geografia miast
Przypisy
edytuj- ↑ Por. Kiełczewska-Zaleska M., Geografia osadnictwa. Zarys problematyki, PWN Warszawa 1972, wyd. 3.