Si Jiahui

chiński snookerzysta

Si Jiahui (chiń. 斯佳辉; pinyin Sī jiā huī; ur. 11 lipca 2002 w Dongbaihu, Zhejiang) – chiński zawodowy snookerzysta, mieszkający w Wielkiej Brytanii.

Si Jiahui
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 2002
Dongbaihu, Zhuji, Zhejiang

Gra zawodowa

2019–2021, 2022–

Najwyższy ranking

77 (wrzesień 2020)

Bieżący ranking 13 (stan na 2024-11-10 aktualizacja)
Najwyższy break

140

Życiorys

edytuj

Dzieciństwo i młodość

edytuj

Si urodził się w miejscowości Dongbaihu w prowincji Zhejiang 11 lipca 2002 r., ale mieszkał z rodzicami w Hangzhou[1]. Już w latach szkolnych miał zadatki na sportowca. Jiahui zajął drugie miejsce w szkolnych rozgrywkach tenisa stołowego, a nawet wziął udział w lokalnym turnieju w Hangzhou. Według jego ojca, Si Peijuna (chiń. 斯培均), i jego nauczyciela wychowania fizycznego, Jiahui miał talent i mógłby mieć szansę na większe osiągnięcia w tenisie gdyby zaczął wcześniej trenować[1].

W snookera Si zaczął grać również jako dziecko, w klubie bilardowym należącym do jego ojca. W wieku 10 lat trenował przez 13 godzin dziennie i pokonywał wszystkich innych graczy w klubie[1][2]. We wrześniu 2013 Si Jiahui zrezygnował ze szkoły, żeby móc więcej trenować, i w tym celu wraz z ojcem wyjechali do Guangdong[1]. W wieku 12 lat rozpoczął treningi w Akademii Bilardowej Wiraka w Foshan[2]. Natomiast gdy miał 14 lat, pokonał profesjonalnego gracza Ding Junhui 3–2 w krajowym turnieju[1][2]. Si przeniósł się do Wielkiej Brytanii, w wieku 16 lat, gdzie zaczął trenować w Victoria's Academy w Sheffield[2].

Kariera snookerowa

edytuj

W maju 2019 roku Si otrzymał pierwszy raz kartę do profesjonalnego touru na sezony 2019/20 i 2020/21. Kartę otrzymał dzięki najlepszym wynikom w ramach Q School w sezonie 2019[3]. Nie udało mu się w tym czasie wyjść poza pierwszą 64. światowego rankingu i tym samym wypadł z touru po sezonie 2020/21[4].

Grając w UK Championship 2021 jako zawodnik amator, Si pokonał byłego mistrza świata Shauna Murphy'ego 6:5 w pierwszej rundzie. Bezpośrednio po swojej porażce Murphy wygłosił kontrowersyjne opinie o tym, że amatorów nie powinno być w tourze, jednak później przeprosił i pochwalił Si za świetny mecz oraz przyznał, że wygrana Si była w pełni zasłużona[5][6]. Pod koniec sezonu Si wygrał World Snooker Federation Open 2022, pokonując w finale Lee Stephensa 5:0 i tym samym zdobywając ponownie kartę do touru na sezony 2022/23 i 2023/24[7].

Na European Masters 2022 Si pokonał Anthony'ego McGilla i Daniela Wellsa i awansował do swojego pierwszego ćwierćfinału w turnieju rankingowym, który jednak przegrał z Kyrenem Wilsonem[8].

W 2023 roku, dzięki 80. miejscu w światowym rankingu snookerowym Si mógł po raz pierwszy wziąć udział w Mistrzostwach Świata w Snookerze. W eliminacjach pokonał Floriana Nüßle (10:7), Toma Forda (10:5) i Jordana Browna (10:7) i tym samym dostał się na główną scenę w Sheffield[9]. W pierwszej rundzie w Crucible Theatre Si pokonał Murphy'ego 10:9, Murphy pochwali Si po meczu mówiąc, że był „wspaniały” (ang. fabulous)[10]. Następnie Si pokonał Roberta Milkinsa 13:7 w drugiej rundzie i McGilla 13:12 w ćwierćfinale[11][12]. Tym samym stał się pierwszym debiutantem w Crucible, który dotarł do półfinału od czasu debiutu Andy'ego Hicksa z 1995 roku oraz najmłodszym graczem w półfinale od czasu MŚ 1996, w którym grał 20 letni Ronnie O'Sullivan[13][14]. W meczu półfinałowym rozgrywanym z Lucą Brecelem prowadził już 14:5, jednak wygrał tylko jedną z następnych 13 partii i przegrał 15:17[15][16].

Życie prywatne

edytuj

Si mieszka i trenuje w Sheffield, ale jego dziewczyna i rodzina zostały w Chinach. W czasach pandemii COVID-19 nie widział się z nimi przez 3 lata[2].

W wywiadzie dla WST powiedział, że poza snookerem lubi słuchać muzyki i oglądać filmy, a jako ulubiony film wskazał Green Book[17].

Jego snookerowym idolem jest Ronnie O’Sullivan, którego ceni za eleganckie i zgrabne zagrania[1].

Udział w turniejach

edytuj
Legenda tabeli turniejowej
LQ przegrał w eliminacjach #R przegrał w pierwszych rundach turnieju
(WR = runda dzikich kart, RR = każdy z każdym)
QF przegrał w ćwierćfinale
SF przegrał w półfinale F przegrał w finale W wygrał turniej
DNQ nie zakwalifikował się do turnieju A nie brał udziału w turnieju WD wycofał się z turnieju
Turniej \ Sezon[18] 2016/
17
2017/
18
2018/
19
2019/
20
2020/
21
2021/
22
2022/
23
Turnieje rankingowe
Championship League Wydarzenie nierankingowe RR RR RR
European Masters A A A LQ 1R LQ QF
British Open Nie odbyło się 1R LQ
Northern Ireland Open A A A 3R 1R LQ 1R
UK Championship A A A 1R 1R 2R LQ
Scottish Open A A A 2R 1R 1R LQ
English Open A A A 4R 1R LQ LQ
World Grand Prix DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ
Shoot Out A A A 1R WD 1R 1R
German Masters A A A LQ LQ LQ 1R
Welsh Open A A A 2R 2R 2R 1R
Players Championship DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ
WST Classic Nie odbyło się 3R
Tour Championship Nie odbyło się A DNQ DNQ DNQ DNQ
Mistrzostwa świata A A A LQ LQ LQ SF
Turniej nierankingowe
Mistrzostwa świata na sześciu A A A A Nie odbyło się LQ
Dawne turnieje rankingowe
Riga Masters A A A LQ Nie odbyło się
International Championship A A A LQ Nie odbyło się
China Championship NR A A LQ Nie odbyło się
World Open A A A LQ Nie odbyło się
WST Pro Series Nie odbyło się RR Nie odbyło się
Turkish Masters Nie odbyło się 3R NH
Gibraltar Open A A A 1R 2R WD NH
Dawne turnieje nierankingowe
Haining Open 1R 1R 3R 3R NH A NH
Dodatkowa legenda tabeli turniejowej
NH / Nie odbyło się oznacza, że wydarzenie się nie odbyło.
NR / Wydarzenie nierankingowe oznacza, że wydarzenie jest lub nie było wówczas wydarzeniem rankingowym.
R / Wydarzenie rankingowe oznacza, że wydarzenie jest lub było wówczas wydarzeniem rankingowym.
MR / Drobne rankingowe oznacza, że wydarzenie jest lub było wówczas wydarzeniem niższej rangi.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f 浙江世界斯诺克职业第一人、00后小将斯佳辉——梦想站上更高舞台_杭州网 [online], news.hangzhou.com.cn, 1 kwietnia 2021 [dostęp 2023-04-29] (chiń.).
  2. a b c d e Lawrence Ostlere, Si Jiahui: How bad-tempered child prodigy became snooker’s serene sensation [online], The Independent, 28 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  3. Q School Order of Merit - World Snooker [online], wst.tv, 31 stycznia 2020 [dostęp 2023-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-31] (ang.).
  4. Matt Huart, World Championship 2021: Tour Survival Blog [online], WPBSA, 12 kwietnia 2021 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  5. ‘It is not fair’: Murphy rails at amateurs in pro snooker … after defeat by amateur, „The Guardian”, 24 listopada 2021, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  6. Murphy apologises for 'taking shine' off Si Jiahui's victory, „BBC Sport” [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  7. Si Beats Stephens In WSF Open Final [online], World Snooker, 26 lutego 2022 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  8. Roddy Bisset, Rapid Williams Into Semis [online], World Snooker, 19 sierpnia 2022 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  9. Full Draw - Cazoo World Championship 2023 Qualifiers – World Snooker Live Scores [online], livescores.worldsnookerdata.com, 2023 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  10. Si Jiahui returns to haunt Shaun Murphy in Crucible final-frame upset, „The Guardian”, 20 kwietnia 2023, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  11. Si sees off Milkins to reach Crucible last eight, „BBC Sport” [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  12. Si Jiahui continues stunning run, reaches snooker World Championship semis [online], South China Morning Post, 27 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  13. Brecel to face Si in semis after stunning O'Sullivan, „BBC Sport” [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  14. Debiut w mistrzostwach świata i od razu półfinał. 20-latek jak O'Sullivan [online], TVN24.pl [dostęp 2023-04-29] (pol.).
  15. Niesamowity powrót. Belg pierwszym finalistą snookerowych mistrzostw świata [online], TVN24.pl [dostęp 2023-04-29] (pol.).
  16. Si Jiahui Player Details - World Snooker Live Scores [online], livescores.worldsnookerdata.com, 2023 [dostęp 2023-04-29].
  17. Five Facts About Si Jiahui [online], World Snooker, 28 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  18. Ron Florax, CueTracker - Si Jiahui - Season 2022-2023 - Professional Results - Snooker Results & Statistics Database [online], cuetracker.net [dostęp 2023-04-29] (ang.).

Bibliografia

edytuj